rozkosz

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *orzkošь.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈrɔs.kɔʂ/
Audio (file)
Rhymes: -ɔskɔʂ
Syllabification: roz‧kosz

Noun

rozkosz f

delight, intense pleasure
Synonyms: ekstaza, uniesienie, błogostan

Declension

Declension of rozkosz

	singular	plural
nominative	rozkosz	rozkosze
genitive	rozkoszy	rozkoszy
dative	rozkoszy	rozkoszom
accusative	rozkosz	rozkosze
instrumental	rozkoszą	rozkoszami
locative	rozkoszy	rozkoszach
vocative	rozkoszy	rozkosze

Derived terms

adjective

rozkoszny

adverb

rozkosznie

phrase

zemsta jest rozkoszą bogów

verb

rozkoszować

Further reading

rozkosz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
rozkosz in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.