rozerwać

Polish

Etymology

From roze- + rwać.

Pronunciation

  • IPA(key): /rɔˈzɛ.rvat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɛrvat͡ɕ
  • Syllabification: ro‧ze‧rwać

Verb

rozerwać pf (imperfective rozrywać)

  1. (transitive) to tear apart, to rip apart
  2. (transitive) to entertain, to distract
  3. (reflexive with się) to blow up, to explode

Conjugation

Conjugation of rozerwać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozerwać
future tense 1st rozerwę rozerwiemy
2nd rozerwiesz rozerwiecie
3rd rozerwie rozerwą
impersonal rozerwie się
past tense 1st rozerwałem,
-(e)m rozerwał
rozerwałam,
-(e)m rozerwała
rozerwałom,
-(e)m rozerwało
rozerwaliśmy,
-(e)śmy rozerwali
rozerwałyśmy,
-(e)śmy rozerwały
2nd rozerwałeś,
-(e)ś rozerwał
rozerwałaś,
-(e)ś rozerwała
rozerwałoś,
-(e)ś rozerwało
rozerwaliście,
-(e)ście rozerwali
rozerwałyście,
-(e)ście rozerwały
3rd rozerwał rozerwała rozerwało rozerwali rozerwały
impersonal rozerwano
conditional 1st rozerwałbym,
bym rozerwał
rozerwałabym,
bym rozerwała
rozerwałobym,
bym rozerwało
rozerwalibyśmy,
byśmy rozerwali
rozerwałybyśmy,
byśmy rozerwały
2nd rozerwałbyś,
byś rozerwał
rozerwałabyś,
byś rozerwała
rozerwałobyś,
byś rozerwało
rozerwalibyście,
byście rozerwali
rozerwałybyście,
byście rozerwały
3rd rozerwałby,
by rozerwał
rozerwałaby,
by rozerwała
rozerwałoby,
by rozerwało
rozerwaliby,
by rozerwali
rozerwałyby,
by rozerwały
impersonal rozerwano by
imperative 1st niech rozerwę rozerwijmy
2nd rozerwij rozerwijcie
3rd niech rozerwie niech rozerwą
passive adjectival participle rozerwany rozerwana rozerwane rozerwani rozerwane
anterior adverbial participle rozerwawszy
verbal noun rozerwanie
noun

Further reading

  • rozerwać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozerwać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.