rozczarowanie
Polish
Etymology
From rozczarować + -anie.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔs.t͡ʂa.rɔˈva.ɲɛ/
Audio (file) - Rhymes: -aɲɛ
- Syllabification: roz‧cza‧ro‧wa‧nie
Noun
rozczarowanie n
- (uncountable) verbal noun of rozczarować
- disappointment (emotion)
- Synonym: zawód
Declension
Declension of rozczarowanie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rozczarowanie | rozczarowania |
| genitive | rozczarowania | rozczarowań |
| dative | rozczarowaniu | rozczarowaniom |
| accusative | rozczarowanie | rozczarowania |
| instrumental | rozczarowaniem | rozczarowaniami |
| locative | rozczarowaniu | rozczarowaniach |
| vocative | rozczarowanie | rozczarowania |
Further reading
- rozczarowanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozczarowanie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.