ronĝi

Esperanto

Etymology

From French ronger.

Pronunciation
  • IPA(key): [ˈrond͡ʒi]
  • Audio:
    (file)
  • Rhymes: -ond͡ʒi
  • Hyphenation: ron‧ĝi

Verb

ronĝi (present ronĝas, past ronĝis, future ronĝos, conditional ronĝus, volitive ronĝu)

  1. (transitive) to gnaw

Conjugation
Conjugation of ronĝi
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense ronĝas ronĝis ronĝos
active participle ronĝanta ronĝantaj ronĝinta ronĝintaj ronĝonta ronĝontaj
acc. ronĝantan ronĝantajn ronĝintan ronĝintajn ronĝontan ronĝontajn
passive participle ronĝata ronĝataj ronĝita ronĝitaj ronĝota ronĝotaj
acc. ronĝatan ronĝatajn ronĝitan ronĝitajn ronĝotan ronĝotajn
nominal active participle ronĝanto ronĝantoj ronĝinto ronĝintoj ronĝonto ronĝontoj
acc. ronĝanton ronĝantojn ronĝinton ronĝintojn ronĝonton ronĝontojn
nominal passive participle ronĝato ronĝatoj ronĝito ronĝitoj ronĝoto ronĝotoj
acc. ronĝaton ronĝatojn ronĝiton ronĝitojn ronĝoton ronĝotojn
adverbial active participle ronĝante ronĝinte ronĝonte
adverbial passive participle ronĝate ronĝite ronĝote
infinitive ronĝi imperative ronĝu conditional ronĝus

Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.