rokita

See also: Rokita, rokitą, and Rokitą

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *orkyta.

Pronunciation
  • IPA(key): /rɔˈki.ta/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ita
  • Syllabification: ro‧ki‧ta
  • Homophone: Rokita

Noun

rokita f

  1. creeping willow (Salix repens), particularly the subspecies rosmarinifolia
    Synonyms: rokicina, wierzba rokita

Declension
Declension of rokita
singular plural
nominative rokita rokity
genitive rokity rokit
dative rokicie rokitom
accusative rokitę rokity
instrumental rokitą rokitami
locative rokicie rokitach
vocative rokito rokity

Further reading
  • rokita in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rokita in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.