reformacja
See also: reformacją
Polish
Alternative forms
- reformacyja (obsolete)
Etymology
Learned borrowing from Latin refōrmātiō. First attested in the 17th century.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /rɛ.fɔrˈmat͡s.ja/
Audio (file) - Rhymes: -at͡sja
- Syllabification: re‧for‧mac‧ja
Declension
Declension of reformacja
singular | |
---|---|
nominative | reformacja |
genitive | reformacji |
dative | reformacji |
accusative | reformację |
instrumental | reformacją |
locative | reformacji |
vocative | reformacjo |
Related terms
adjectives
- reformacki
- reformatorski
- reformistyczny
- reformowalny
- reformowany
adverbs
- reformatorsko
- reformowalnie
nouns
- reforma
- reformat
- reformata
- reformator
- reformatorka
- reformatorskość
- reformatorstwo
- reforming
- reformista
- reformistka
- reformizm
- reformowalność
verbs
- reformować impf
- zreformować pf
References
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “reformacyja”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Further reading
- reformacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- reformacja in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.