reachtaigh
Irish
Etymology
From Old Irish rechtaigid (“legislates”). By surface analysis, reacht + -igh.
Verb
reachtaigh (present analytic reachtaíonn, future analytic reachtóidh, verbal noun reachtú, past participle reachtaithe)
Conjugation
conjugation of reachtaigh (second conjugation)
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | reachtaím | reachtaíonn tú; reachtaír† |
reachtaíonn sé, sí | reachtaímid; reachtaíonn muid |
reachtaíonn sibh | reachtaíonn siad; reachtaíd† |
a reachtaíonn; a reachtaíos | reachtaítear |
past | reachtaigh mé; reachtaíos | reachtaigh tú; reachtaís | reachtaigh sé, sí | reachtaíomar; reachtaigh muid | reachtaigh sibh; reachtaíobhair | reachtaigh siad; reachtaíodar | a reachtaigh / ar reachtaigh* |
reachtaíodh | |
past habitual | reachtaínn | reachtaíteá | reachtaíodh sé, sí | reachtaímis; reachtaíodh muid | reachtaíodh sibh | reachtaídís; reachtaíodh siad | a reachtaíodh / a reachtaíodh* |
reachtaítí | |
future | reachtóidh mé; reachtód; reachtóchaidh mé† |
reachtóidh tú; reachtóir†; reachtóchaidh tú† |
reachtóidh sé, sí; reachtóchaidh sé, sí† |
reachtóimid; reachtóidh muid; reachtóchaimid†; reachtóchaidh muid† |
reachtóidh sibh; reachtóchaidh sibh† |
reachtóidh siad; reachtóid†; reachtóchaidh siad† |
a reachtóidh; a reachtós; a reachtóchaidh†; a reachtóchas† | reachtófar; reachtóchar† | |
conditional | reachtóinn; reachtóchainn† | reachtófá; reachtóchthᆠ| reachtódh sé, sí; reachtóchadh sé, sí† | reachtóimis; reachtódh muid; reachtóchaimis†; reachtóchadh muid† | reachtódh sibh; reachtóchadh sibh† | reachtóidís; reachtódh siad; reachtóchadh siad† | a reachtódh; a reachtóchadh† / a reachtódh*; a reachtóchadh*† |
reachtófaí; reachtóchthaí† | |
subjunctive | present | go reachtaí mé; go reachtaíod† |
go reachtaí tú; go reachtaír† |
go reachtaí sé, sí | go reachtaímid; go reachtaí muid |
go reachtaí sibh | go reachtaí siad; go reachtaíd† |
— | go reachtaítear |
past | dá reachtaínn | dá reachtaíteá | dá reachtaíodh sé, sí | dá reachtaímis; dá reachtaíodh muid |
dá reachtaíodh sibh | dá reachtaídís; dá reachtaíodh siad |
— | dá reachtaítí | |
imperative | reachtaím | reachtaigh | reachtaíodh sé, sí | reachtaímis | reachtaígí; reachtaídh† |
reachtaídís | — | reachtaítear | |
verbal noun | reachtú | ||||||||
past participle | reachtaithe |
* indirect relative
† archaic or dialect form
Derived terms
- reachtaíocht f (“legislation”)
Adjective
reachtaigh
- inflection of reachtach:
- masculine genitive singular
- (archaic) feminine dative singular
References
- Ó Dónaill, Niall (1977) “reachtaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- G. Toner, M. Ní Mhaonaigh, S. Arbuthnot, D. Wodtko, M.-L. Theuerkauf, editors (2019), “rechtaigid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.