rauðvingull

From rauður (“red”) +‎ vingull (“fescue”).

• IPA^(key): /ˈrøyð.viŋkʏtl/

rauðvingull m (genitive singular rauðvinguls, nominative plural rauðvinglar)

1. red fescue (Festuca rubra)
   • 1926, “Sáðsljettur”, in Ársrit Rætunarfélags Norðurlands‎, volume 23, page 61:

     Fræið spíraði illa og frægresið hvarf úr sögunni á fáum árum, en í þess stað náði margskonar illgresi yfirhöndinni, svo sem: súrur, mjaðurt, sóleyjar, fíflar o. fl. og grastegundir, sem í Danmörku þykja ljelegar fóðurjurtir, eins og snarrótarpuntur og rauðvingull.

     The seed sprouted badly and the seed grass disappeared from history in a few years, but in its place many different kinds of weeds gained the upper hand: sorrels, meadowsweet, buttercups, dandelions and others; and grass species, which in Denmark are considered poor fodder plants, like tufted hairgrass and red fescue.

   • 1995 January 13, “Ýmsar grastegundir”, in Dagblaðið Vísir‎, volume 85/21, number 11, page 37:

     Á Íslandi er túnvingull algengasta grastegundin, ef með er talinn rauðvingull, sem stundum telst til sömu tegundar.

     In Iceland, Arctic fescue is the most common grass species, if red fescue is also counted, which is sometimes considered to be the same species.