równoważnik

Polish

Etymology

From równowaga +‎ -nik.

Pronunciation

IPA^(key): /ruv.nɔˈvaʐ.ɲik/
Rhymes: -aʐɲik
Syllabification: rów‧no‧waż‧nik

Noun

równoważnik m inan

equivalent

Declension

Declension of równoważnik

	singular	plural
nominative	równoważnik	równoważniki
genitive	równoważnika	równoważników
dative	równoważnikowi	równoważnikom
accusative	równoważnik	równoważniki
instrumental	równoważnikiem	równoważnikami
locative	równoważniku	równoważnikach
vocative	równoważniku	równoważniki

Further reading

równoważnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
równoważnik in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.