przyrzeczenie

Polish

Etymology

From przyrzec +‎ -enie.

Pronunciation

IPA^(key): /pʂɨ.ʐɛˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
Audio (file)
Rhymes: -ɛɲɛ
Syllabification: przy‧rze‧cze‧nie

Noun

przyrzeczenie n

(uncountable) verbal noun of przyrzec
(countable) promise, pledge
Synonym: obietnica

Declension

Declension of przyrzeczenie

	singular	plural
nominative	przyrzeczenie	przyrzeczenia
genitive	przyrzeczenia	przyrzeczeń
dative	przyrzeczeniu	przyrzeczeniom
accusative	przyrzeczenie	przyrzeczenia
instrumental	przyrzeczeniem	przyrzeczeniami
locative	przyrzeczeniu	przyrzeczeniach
vocative	przyrzeczenie	przyrzeczenia

Further reading

przyrzeczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
przyrzeczenie in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.