przyjaźnić

Polish

Etymology

From przyjaźń + -ić.

Pronunciation

  • IPA(key): /pʂɨˈjaʑ.ɲit͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -aʑɲit͡ɕ
  • Syllabification: przy‧jaź‧nić

Verb

przyjaźnić impf

  1. (reflexive with się) to be friends with somebody

Conjugation

Conjugation of przyjaźnić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przyjaźnić
present tense 1st przyjaźnię przyjaźnimy
2nd przyjaźnisz przyjaźnicie
3rd przyjaźni przyjaźnią
impersonal przyjaźni się
past tense 1st przyjaźniłem,
-(e)m przyjaźnił
przyjaźniłam,
-(e)m przyjaźniła
przyjaźniłom,
-(e)m przyjaźniło
przyjaźniliśmy,
-(e)śmy przyjaźnili
przyjaźniłyśmy,
-(e)śmy przyjaźniły
2nd przyjaźniłeś,
-(e)ś przyjaźnił
przyjaźniłaś,
-(e)ś przyjaźniła
przyjaźniłoś,
-(e)ś przyjaźniło
przyjaźniliście,
-(e)ście przyjaźnili
przyjaźniłyście,
-(e)ście przyjaźniły
3rd przyjaźnił przyjaźniła przyjaźniło przyjaźnili przyjaźniły
impersonal przyjaźniono
future tense 1st będę przyjaźnił,
będę przyjaźnić
będę przyjaźniła,
będę przyjaźnić
będę przyjaźniło,
będę przyjaźnić
będziemy przyjaźnili,
będziemy przyjaźnić
będziemy przyjaźniły,
będziemy przyjaźnić
2nd będziesz przyjaźnił,
będziesz przyjaźnić
będziesz przyjaźniła,
będziesz przyjaźnić
będziesz przyjaźniło,
będziesz przyjaźnić
będziecie przyjaźnili,
będziecie przyjaźnić
będziecie przyjaźniły,
będziecie przyjaźnić
3rd będzie przyjaźnił,
będzie przyjaźnić
będzie przyjaźniła,
będzie przyjaźnić
będzie przyjaźniło,
będzie przyjaźnić
będą przyjaźnili,
będą przyjaźnić
będą przyjaźniły,
będą przyjaźnić
impersonal będzie przyjaźnić się
conditional 1st przyjaźniłbym,
bym przyjaźnił
przyjaźniłabym,
bym przyjaźniła
przyjaźniłobym,
bym przyjaźniło
przyjaźnilibyśmy,
byśmy przyjaźnili
przyjaźniłybyśmy,
byśmy przyjaźniły
2nd przyjaźniłbyś,
byś przyjaźnił
przyjaźniłabyś,
byś przyjaźniła
przyjaźniłobyś,
byś przyjaźniło
przyjaźnilibyście,
byście przyjaźnili
przyjaźniłybyście,
byście przyjaźniły
3rd przyjaźniłby,
by przyjaźnił
przyjaźniłaby,
by przyjaźniła
przyjaźniłoby,
by przyjaźniło
przyjaźniliby,
by przyjaźnili
przyjaźniłyby,
by przyjaźniły
impersonal przyjaźniono by
imperative 1st niech przyjaźnię przyjaźnijmy
2nd przyjaźnij przyjaźnijcie
3rd niech przyjaźni niech przyjaźnią
active adjectival participle przyjaźniący przyjaźniąca przyjaźniące przyjaźniący przyjaźniące
contemporary adverbial participle przyjaźniąc
verbal noun przyjaźnienie

Derived terms

verbs
adjective

Further reading

  • przyjaźnić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przyjaźnić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.