przechwałka
See also: przechwałką
Polish
Etymology
From przechwalić + -ka.
Pronunciation
- IPA(key): /pʂɛˈxfaw.ka/
Audio (file) - Rhymes: -awka
- Syllabification: prze‧chwał‧ka
Noun
przechwałka f
- (colloquial, usually in the plural) brag (boast or boasting; bragging; ostentatious pretence or self-glorification)
Declension
Declension of przechwałka
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | przechwałka | przechwałki |
| genitive | przechwałki | przechwałek |
| dative | przechwałce | przechwałkom |
| accusative | przechwałkę | przechwałki |
| instrumental | przechwałką | przechwałkami |
| locative | przechwałce | przechwałkach |
| vocative | przechwałko | przechwałki |
Further reading
- przechwałka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- przechwałka in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “przechwałka”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “przechwałka”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przechwałka”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 33
- przechwałka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.