pruim

From Dutch pruim.

• IPA^(key): /prœi̯m/

• Audio

  (file)

pruim (plural pruime)

1. A plum.
2. A quid (piece of chewing tobacco).

From Middle Dutch prume, from Old Dutch *prūma. A variant of *plūma, from Proto-West Germanic *plūmā, from Latin prūnum, from Ancient Greek προῦμνον (proûmnon).

• IPA^(key): /prœy̯m/

• audio

  (file)

• Hyphenation: pruim
• Rhymes: -œy̯m

Japanse pruim
Japanese plum

pruim f or m (plural pruimen, diminutive pruimpje n)

1. A plum tree, one of certain trees of the genus Prunus, especially Prunus domestica.

   Synonym: pruimenboom

2. A plum (fruit from a plum tree).
   • Hieronymus van Alphen, "De pruimeboom".

     Jantje zag eens pruimen hangen, / o! als eieren zo groot. / 't Scheen, dat Jantje wou gaan plukken, / schoon zijn vader 't hem verbood.

     Little Jan once saw plums (or vulvas; see below) hanging / oh! so big as eggs. / it seemed that little Jan was going to pluck them / though his father forbade him that.

   • John O'Mill (Johan van der Meulen), "Pruimejantje".

     Jantje zag eens pruimen hangen / Oh, als eieren zo groot; / De tuinman zag zijn bolle wangen / Sloeg de vuile gapper dood.

     (please add an English translation of this quotation)

3. A quid (piece of chewing tobacco).
4. (somewhat vulgar) vulva

• pruimelaar
• pruimen
• pruimenboom
• pruimentaart
• zuurpruim
• zwamppruim

• Afrikaans: pruim
• Negerhollands: pruum, prim, plim
• → Papiamentu: preimu, pruim