powabić
Old Polish
Verb
powabić pf (imperfective powabiać)
- to encourage someone or something to come closer
- c. 1301-1350, Kazania świętokrzyskie, page cv 37:
- O, kaco iesc ti to crole mile pouabil
- [O, kako jeść ty to krole mile powabił]
- c. 1301-1350, Kazania świętokrzyskie, page cr 18:
- Uznaie (sc. człowiek), kegdy sgresil..., ktorimy grehi tuorcha suego na gnew pouabil
- [Uznaje (sc. człowiek), kiegdy zgrzeszył..., ktorymi grzechy tworca swego na gniew powabił]
- to call, to summon
- 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 80:
- Acz szą nye wroczy (sc. kmieć) tako powabyony (vocatus), tedy pan oney wszy oszwyathczenym bądze mocz gego dzedziną przes gynszego oszadzycz
- [Acz się nie wroci (sc. kmieć) tako powabiony (vocatus), tedy pan onej wsi oświadczenim będzie moc jego dziedzinę przez jinszego osadzić]
Derived terms
nouns
- powaba
Related terms
nouns
- powabne
Descendants
- Polish: powabić
References
- Bańkowski, Andrzej (2000) “powabić”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “powabić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish powabić. By surface analysis, po- + wabić.
Pronunciation
- IPA(key): /pɔˈva.bit͡ɕ/
- (Middle Polish) IPA(key): /pɔˈva.bit͡ɕ/
- Rhymes: -abit͡ɕ
- Syllabification: po‧wa‧bić
Verb
powabić pf
Conjugation
Conjugation of powabić pf | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
person | singular | plural | |||||||||||||||||
masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
infinitive | powabić | ||||||||||||||||||
future tense | 1st | powabię | powabimy | ||||||||||||||||
2nd | powabisz | powabicie | |||||||||||||||||
3rd | powabi | powabią | |||||||||||||||||
impersonal | powabi się | ||||||||||||||||||
past tense | 1st | powabiłem, -(e)m powabił |
powabiłam, -(e)m powabiła |
powabiłom, -(e)m powabiło |
powabiliśmy, -(e)śmy powabili |
powabiłyśmy, -(e)śmy powabiły | |||||||||||||
2nd | powabiłeś, -(e)ś powabił |
powabiłaś, -(e)ś powabiła |
powabiłoś, -(e)ś powabiło |
powabiliście, -(e)ście powabili |
powabiłyście, -(e)ście powabiły | ||||||||||||||
3rd | powabił | powabiła | powabiło | powabili | powabiły | ||||||||||||||
impersonal | powabiono | ||||||||||||||||||
conditional | 1st | powabiłbym, bym powabił |
powabiłabym, bym powabiła |
powabiłobym, bym powabiło |
powabilibyśmy, byśmy powabili |
powabiłybyśmy, byśmy powabiły | |||||||||||||
2nd | powabiłbyś, byś powabił |
powabiłabyś, byś powabiła |
powabiłobyś, byś powabiło |
powabilibyście, byście powabili |
powabiłybyście, byście powabiły | ||||||||||||||
3rd | powabiłby, by powabił |
powabiłaby, by powabiła |
powabiłoby, by powabiło |
powabiliby, by powabili |
powabiłyby, by powabiły | ||||||||||||||
impersonal | powabiono by | ||||||||||||||||||
imperative | 1st | niech powabię | powabmy | ||||||||||||||||
2nd | powab | powabcie | |||||||||||||||||
3rd | niech powabi | niech powabią | |||||||||||||||||
passive adjectival participle | powabiony | powabiona | powabione | powabieni | powabione | ||||||||||||||
anterior adverbial participle | powabiwszy | ||||||||||||||||||
verbal noun | powabienie |
Further reading
- powabić in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “powabić”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “powabić się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Paweł Kupiszewski (13.02.2020) “POWABIĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “powabić”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “powabić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “powabić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 835
- powabić in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.