potrafić
Polish
Alternative forms
- potrefić (Middle Polish)
Etymology
From po- + trafić.[1][2] First attested in 1544.[3] Compare Czech potrefit, Kashubian pòtrafic, Masurian potrasicz, Carpathian Rusyn потрафити (potrafyty), Silesian potrefić, Serbo-Croatian pòtrefiti/по̀трефити, and Slovak potrafiť.
Pronunciation
- IPA(key): /pɔtˈra.fit͡ɕ/
- (Middle Polish) IPA(key): /pɔˈtra.fit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -afit͡ɕ
- Syllabification: pot‧ra‧fić
Verb
potrafić impf or pf (imperfective (obsolete) potrafiać)[4][5]
- (intransitive, auxiliary) to know how, to be able to, can (to have enough skill, strength, means, or ability to do something) [+infinitive = to do what]
- Synonym: umieć
- (intransitive, auxiliary, of objects) to be able to, can (to be designed for something) [+infinitive = to do what]
- (intransitive, auxiliary) to be able to, can (to do something regularly, usually considered negative by the speaker) [+infinitive = to do what]
- (intransitive, auxiliary) to be able to, can (to go to certain limits in one's behavior or to reach a certain state) [+infinitive = to do what]
Verb
potrafić pf
- (transitive, obsolete) to capture likeness; to hit the mark (to draw or carve successfully)
- (transitive, obsolete) to hit the mark (to succeed, to manage to do)
- Synonyms: dokazać, poradzić sobie, zaradzić
- (transitive, Middle Polish) to meet, to come across, to find
- Synonyms: spotkać, natknąć się, znaleźć
- (transitive, Middle Polish) to achieve, to get
- (transitive, Middle Polish) to hit
- (transitive, Middle Polish) to happen to someone, to meet
- (transitive, Middle Polish) to reach, to get somewhere
- Synonym: dostać się
- (reflexive with się, Middle Polish) to occur, to happen, to ensue
- Synonyms: przydarzyć się, zdarzyć się, zaistnieć
- (reflexive with się, Middle Polish, of people) to appear, to show up
- Synonym: zjawić się
- (reflexive with się, Middle Polish) to meet, to meet up, to meet each other
- Synonym: spotkać się
Usage notes
Complex future forms such as będzie potrafić/potrafił(a/o) are proscribed. Instead only the simple future potrafi or będzie umieć/umiał(a/o) are prescribed.
The active adjectival participle potrafiący is also proscribed, instead either a subordinate clause with który or umiejący are prescribed.
Conjugation
Conjugation of potrafić impf | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
person | singular | plural | |||||||||||||||||
masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
infinitive | potrafić | ||||||||||||||||||
present tense | 1st | potrafię | potrafimy | ||||||||||||||||
2nd | potrafisz | potraficie | |||||||||||||||||
3rd | potrafi | potrafią | |||||||||||||||||
impersonal | potrafi się | ||||||||||||||||||
past tense | 1st | potrafiłem, -(e)m potrafił |
potrafiłam, -(e)m potrafiła |
potrafiłom, -(e)m potrafiło |
potrafiliśmy, -(e)śmy potrafili |
potrafiłyśmy, -(e)śmy potrafiły | |||||||||||||
2nd | potrafiłeś, -(e)ś potrafił |
potrafiłaś, -(e)ś potrafiła |
potrafiłoś, -(e)ś potrafiło |
potrafiliście, -(e)ście potrafili |
potrafiłyście, -(e)ście potrafiły | ||||||||||||||
3rd | potrafił | potrafiła | potrafiło | potrafili | potrafiły | ||||||||||||||
impersonal | potrafiono | ||||||||||||||||||
future tense | 1st | będę potrafił, będę potrafić |
będę potrafiła, będę potrafić |
będę potrafiło, będę potrafić |
będziemy potrafili, będziemy potrafić |
będziemy potrafiły, będziemy potrafić | |||||||||||||
2nd | będziesz potrafił, będziesz potrafić |
będziesz potrafiła, będziesz potrafić |
będziesz potrafiło, będziesz potrafić |
będziecie potrafili, będziecie potrafić |
będziecie potrafiły, będziecie potrafić | ||||||||||||||
3rd | będzie potrafił, będzie potrafić |
będzie potrafiła, będzie potrafić |
będzie potrafiło, będzie potrafić |
będą potrafili, będą potrafić |
będą potrafiły, będą potrafić | ||||||||||||||
impersonal | będzie potrafić się | ||||||||||||||||||
conditional | 1st | potrafiłbym, bym potrafił |
potrafiłabym, bym potrafiła |
potrafiłobym, bym potrafiło |
potrafilibyśmy, byśmy potrafili |
potrafiłybyśmy, byśmy potrafiły | |||||||||||||
2nd | potrafiłbyś, byś potrafił |
potrafiłabyś, byś potrafiła |
potrafiłobyś, byś potrafiło |
potrafilibyście, byście potrafili |
potrafiłybyście, byście potrafiły | ||||||||||||||
3rd | potrafiłby, by potrafił |
potrafiłaby, by potrafiła |
potrafiłoby, by potrafiło |
potrafiliby, by potrafili |
potrafiłyby, by potrafiły | ||||||||||||||
impersonal | potrafiono by | ||||||||||||||||||
imperative | 1st | niech potrafię | potrafmy | ||||||||||||||||
2nd | potraf | potrafcie | |||||||||||||||||
3rd | niech potrafi | niech potrafią | |||||||||||||||||
active adjectival participle | potrafiący | potrafiąca | potrafiące | potrafiący | potrafiące | ||||||||||||||
passive adjectival participle | potrafiony | potrafiona | potrafione | potrafieni | potrafione | ||||||||||||||
contemporary adverbial participle | potrafiąc | ||||||||||||||||||
verbal noun | potrafienie |
Conjugation of potrafić pf | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
person | singular | plural | |||||||||||||||||
masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
infinitive | potrafić | ||||||||||||||||||
future tense | 1st | potrafię | potrafimy | ||||||||||||||||
2nd | potrafisz | potraficie | |||||||||||||||||
3rd | potrafi | potrafią | |||||||||||||||||
impersonal | potrafi się | ||||||||||||||||||
past tense | 1st | potrafiłem, -(e)m potrafił |
potrafiłam, -(e)m potrafiła |
potrafiłom, -(e)m potrafiło |
potrafiliśmy, -(e)śmy potrafili |
potrafiłyśmy, -(e)śmy potrafiły | |||||||||||||
2nd | potrafiłeś, -(e)ś potrafił |
potrafiłaś, -(e)ś potrafiła |
potrafiłoś, -(e)ś potrafiło |
potrafiliście, -(e)ście potrafili |
potrafiłyście, -(e)ście potrafiły | ||||||||||||||
3rd | potrafił | potrafiła | potrafiło | potrafili | potrafiły | ||||||||||||||
impersonal | potrafiono | ||||||||||||||||||
conditional | 1st | potrafiłbym, bym potrafił |
potrafiłabym, bym potrafiła |
potrafiłobym, bym potrafiło |
potrafilibyśmy, byśmy potrafili |
potrafiłybyśmy, byśmy potrafiły | |||||||||||||
2nd | potrafiłbyś, byś potrafił |
potrafiłabyś, byś potrafiła |
potrafiłobyś, byś potrafiło |
potrafilibyście, byście potrafili |
potrafiłybyście, byście potrafiły | ||||||||||||||
3rd | potrafiłby, by potrafił |
potrafiłaby, by potrafiła |
potrafiłoby, by potrafiło |
potrafiliby, by potrafili |
potrafiłyby, by potrafiły | ||||||||||||||
impersonal | potrafiono by | ||||||||||||||||||
imperative | 1st | niech potrafię | potrafmy | ||||||||||||||||
2nd | potraf | potrafcie | |||||||||||||||||
3rd | niech potrafi | niech potrafią | |||||||||||||||||
passive adjectival participle | potrafiony | potrafiona | potrafione | potrafieni | potrafione | ||||||||||||||
anterior adverbial participle | potrafiwszy | ||||||||||||||||||
verbal noun | potrafienie |
Derived terms
- nie potrafić zliczyć do trzech impf
Trivia
According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), potrafić is one of the most used words in Polish, appearing 21 times in scientific texts, 5 times in news, 17 times in essays, 32 times in fiction, and 36 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 111 times, making it the 553rd most common word in a corpus of 500,000 words.[6]
References
- Boryś, Wiesław (2005) “trafić”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
- Bańkowski, Andrzej (2000) “potrafić”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “potrafić”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- “potrafić”, in Słownik gramatyczny języka polskiego [Grammatical Dictionary of Polish], 2022
- “potrafić”, in Słownik gramatyczny języka polskiego [Grammatical Dictionary of Polish], 2022
- Ida Kurcz (1990) “potrafić”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 416
Further reading
- potrafić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- potrafić in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “potrafić się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- “POTRAFIĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 14.01.2020
- Paweł Kupiszewski (14.01.2020) “POTRAFIĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “potrafić”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “potrafić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “potrafić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 812
- potrafić in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego