potłuc

Polish

Etymology

From po- + tłuc.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpɔ.twut͡s/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔtwut͡s
  • Syllabification: po‧tłuc

Verb

potłuc pf

  1. (transitive) to break in many places, to smash, to shatter
    Synonyms: rozbić, stłuc
  2. (transitive) to break (a body part) in a collision or fall
  3. (reflexive with się) to break, to smash
  4. (reflexive with się) to injure oneself in a collision or fall

Conjugation

Conjugation of potłuc pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive potłuc
future tense 1st potłukę potłuczemy
2nd potłuczesz potłuczecie
3rd potłucze potłuką
impersonal potłucze się
past tense 1st potłukłem,
-(e)m potłukł
potłukłam,
-(e)m potłukła
potłukłom,
-(e)m potłukło
potłukliśmy,
-(e)śmy potłukli
potłukłyśmy,
-(e)śmy potłukły
2nd potłukłeś,
-(e)ś potłukł
potłukłaś,
-(e)ś potłukła
potłukłoś,
-(e)ś potłukło
potłukliście,
-(e)ście potłukli
potłukłyście,
-(e)ście potłukły
3rd potłukł potłukła potłukło potłukli potłukły
impersonal potłuczono
conditional 1st potłukłbym,
bym potłukł
potłukłabym,
bym potłukła
potłukłobym,
bym potłukło
potłuklibyśmy,
byśmy potłukli
potłukłybyśmy,
byśmy potłukły
2nd potłukłbyś,
byś potłukł
potłukłabyś,
byś potłukła
potłukłobyś,
byś potłukło
potłuklibyście,
byście potłukli
potłukłybyście,
byście potłukły
3rd potłukłby,
by potłukł
potłukłaby,
by potłukła
potłukłoby,
by potłukło
potłukliby,
by potłukli
potłukłyby,
by potłukły
impersonal potłuczono by
imperative 1st niech potłukę potłuczmy
2nd potłucz potłuczcie
3rd niech potłucze niech potłuką
passive adjectival participle potłuczony potłuczona potłuczone potłuczeni potłuczone
anterior adverbial participle potłukłszy
verbal noun potłuczenie

Further reading

  • potłuc in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • potłuc in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.