posiadacz

Polish

Etymology

From posiadać (“to own, possess”) +‎ -acz.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈɕa.dat͡ʂ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -adat͡ʂ
  • Syllabification: po‧sia‧dacz

Noun

posiadacz m pers (female equivalent posiadaczka)

  1. holder, bearer
    Synonym: okaziciel
  2. owner, possessor
    Synonym: właściciel
  3. proprietor

Declension
Declension of posiadacz
singular plural
nominative posiadacz posiadacze
genitive posiadacza posiadaczy
dative posiadaczowi posiadaczom
accusative posiadacza posiadaczy
instrumental posiadaczem posiadaczami
locative posiadaczu posiadaczach
vocative posiadaczu posiadacze

Further reading
  • posiadacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • posiadacz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.