pomieść

Polish

Etymology

From po- + mieść.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpɔ.mjɛɕt͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔmjɛɕt͡ɕ
  • Syllabification: po‧mieść

Verb

pomieść pf (imperfective pomiatać)

  1. (transitive) to hold in contempt, to ill-treat
    Synonyms: lekceważyć, poniewierać
  2. (transitive, of a female animal) to bear, to give birth
    Synonym: rodzić
  3. (transitive, obsolete) to hurl
    Synonym: cisnąć

Conjugation

Conjugation of pomieść pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pomieść
future tense 1st pomiotę pomieciemy
2nd pomieciesz pomieciecie
3rd pomiecie pomiotą
impersonal pomiecie się
past tense 1st pomiotłem,
-(e)m pomiótł
pomiotłam,
-(e)m pomiotła
pomiotłom,
-(e)m pomiotło
pomietliśmy,
-(e)śmy pomietli
pomiotłyśmy,
-(e)śmy pomiotły
2nd pomiotłeś,
-(e)ś pomiótł
pomiotłaś,
-(e)ś pomiotła
pomiotłoś,
-(e)ś pomiotło
pomietliście,
-(e)ście pomietli
pomiotłyście,
-(e)ście pomiotły
3rd pomiótł pomiotła pomiotło pomietli pomiotły
impersonal pomieciono
conditional 1st pomiótłbym,
bym pomiótł
pomiotłabym,
bym pomiotła
pomiotłobym,
bym pomiotło
pomietlibyśmy,
byśmy pomietli
pomiotłybyśmy,
byśmy pomiotły
2nd pomiótłbyś,
byś pomiótł
pomiotłabyś,
byś pomiotła
pomiotłobyś,
byś pomiotło
pomietlibyście,
byście pomietli
pomiotłybyście,
byście pomiotły
3rd pomiótłby,
by pomiótł
pomiotłaby,
by pomiotła
pomiotłoby,
by pomiotło
pomietliby,
by pomietli
pomiotłyby,
by pomiotły
impersonal pomieciono by
imperative 1st niech pomiotę pomiećmy
2nd pomieć pomiećcie
3rd niech pomiecie niech pomiotą
passive adjectival participle pomieciony pomieciona pomiecione pomieceni pomiecione
anterior adverbial participle pomiótłszy
verbal noun pomiecenie

Derived terms

nouns

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.