poluźnić

Polish

Etymology

From po- + luźny + -ić.

Pronunciation

  • IPA(key): /pɔˈluʑ.ɲit͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -uʑɲit͡ɕ
  • Syllabification: po‧luź‧nić

Verb

poluźnić pf (imperfective poluźniać)

  1. (transitive) to loosen (to make less tight)
  2. (transitive, colloquial) to loosen (to free from restraint; to set at liberty)

Conjugation

Conjugation of poluźnić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive poluźnić
future tense 1st poluźnię poluźnimy
2nd poluźnisz poluźnicie
3rd poluźni poluźnią
impersonal poluźni się
past tense 1st poluźniłem,
-(e)m poluźnił
poluźniłam,
-(e)m poluźniła
poluźniłom,
-(e)m poluźniło
poluźniliśmy,
-(e)śmy poluźnili
poluźniłyśmy,
-(e)śmy poluźniły
2nd poluźniłeś,
-(e)ś poluźnił
poluźniłaś,
-(e)ś poluźniła
poluźniłoś,
-(e)ś poluźniło
poluźniliście,
-(e)ście poluźnili
poluźniłyście,
-(e)ście poluźniły
3rd poluźnił poluźniła poluźniło poluźnili poluźniły
impersonal poluźniono
conditional 1st poluźniłbym,
bym poluźnił
poluźniłabym,
bym poluźniła
poluźniłobym,
bym poluźniło
poluźnilibyśmy,
byśmy poluźnili
poluźniłybyśmy,
byśmy poluźniły
2nd poluźniłbyś,
byś poluźnił
poluźniłabyś,
byś poluźniła
poluźniłobyś,
byś poluźniło
poluźnilibyście,
byście poluźnili
poluźniłybyście,
byście poluźniły
3rd poluźniłby,
by poluźnił
poluźniłaby,
by poluźniła
poluźniłoby,
by poluźniło
poluźniliby,
by poluźnili
poluźniłyby,
by poluźniły
impersonal poluźniono by
imperative 1st niech poluźnię poluźnijmy
2nd poluźnij poluźnijcie
3rd niech poluźni niech poluźnią
passive adjectival participle poluźniony poluźniona poluźnione poluźnieni poluźnione
anterior adverbial participle poluźniwszy
verbal noun poluźnienie

Further reading

  • poluźnić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • poluźnić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.