poligon

See also: polígon

Albanian

Noun

poligon

  1. butt

Friulian

Noun

poligon m (plural poligons)

  1. polygon

Hungarian

poligonok

Etymology

Borrowed from German Polygon. Ultimately from Ancient Greek πολύγωνον (polúgōnon), from πολύς (polús, many) and γωνία (gōnía, angle).[1]

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈpoliɡon]
  • Hyphenation: po‧li‧gon
  • Rhymes: -on

Noun

poligon (plural poligonok)

  1. (geometry) polygon (a plane figure bounded by edges that are all straight lines)

Declension

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative poligon poligonok
accusative poligont poligonokat
dative poligonnak poligonoknak
instrumental poligonnal poligonokkal
causal-final poligonért poligonokért
translative poligonná poligonokká
terminative poligonig poligonokig
essive-formal poligonként poligonokként
essive-modal
inessive poligonban poligonokban
superessive poligonon poligonokon
adessive poligonnál poligonoknál
illative poligonba poligonokba
sublative poligonra poligonokra
allative poligonhoz poligonokhoz
elative poligonból poligonokból
delative poligonról poligonokról
ablative poligontól poligonoktól
non-attributive
possessive - singular
poligoné poligonoké
non-attributive
possessive - plural
poligonéi poligonokéi
Possessive forms of poligon
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. poligonom poligonjaim
2nd person sing. poligonod poligonjaid
3rd person sing. poligonja poligonjai
1st person plural poligonunk poligonjaink
2nd person plural poligonotok poligonjaitok
3rd person plural poligonjuk poligonjaik

Synonyms

References

  1. Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN

Polish

Etymology

Borrowed from French polygone, from Ancient Greek πολύγωνον (polúgōnon).

Pronunciation

  • IPA(key): /pɔˈli.ɡɔn/
  • (file)
  • Rhymes: -iɡɔn
  • Syllabification: po‧li‧gon

Noun

poligon m inan

  1. proving ground, firing range; an area where military trials with live ammunition are performed
  2. (military) military training ground

Declension

Further reading

  • poligon in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • poligon in Polish dictionaries at PWN

Romanian

Alternative forms

Etymology

Borrowed from French polygone.

Pronunciation

  • IPA(key): /po.liˈɡon/
  • Rhymes: -on
  • Hyphenation: po‧li‧gon

Noun

poligon n (plural poligoane)

  1. polygon
  2. shooting range
  3. driving school track

Declension

Further reading

Serbo-Croatian

Noun

polìgōn m (Cyrillic spelling полѝго̄н)

  1. polygon

Declension

Turkish

Etymology

Borrowed from French polygone.

Pronunciation

  • IPA(key): /po.liˈɡon/

Noun

poligon (definite accusative poligonu, plural poligonlar)

  1. polygon
  2. shooting range

Declension

Inflection
Nominative poligon
Definite accusative poligonu
Singular Plural
Nominative poligon poligonlar
Definite accusative poligonu poligonları
Dative poligona poligonlara
Locative poligonda poligonlarda
Ablative poligondan poligonlardan
Genitive poligonun poligonların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular poligonum poligonlarım
2nd singular poligonun poligonların
3rd singular poligonu poligonları
1st plural poligonumuz poligonlarımız
2nd plural poligonunuz poligonlarınız
3rd plural poligonları poligonları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular poligonumu poligonlarımı
2nd singular poligonunu poligonlarını
3rd singular poligonunu poligonlarını
1st plural poligonumuzu poligonlarımızı
2nd plural poligonunuzu poligonlarınızı
3rd plural poligonlarını poligonlarını
Dative
Singular Plural
1st singular poligonuma poligonlarıma
2nd singular poligonuna poligonlarına
3rd singular poligonuna poligonlarına
1st plural poligonumuza poligonlarımıza
2nd plural poligonunuza poligonlarınıza
3rd plural poligonlarına poligonlarına
Locative
Singular Plural
1st singular poligonumda poligonlarımda
2nd singular poligonunda poligonlarında
3rd singular poligonunda poligonlarında
1st plural poligonumuzda poligonlarımızda
2nd plural poligonunuzda poligonlarınızda
3rd plural poligonlarında poligonlarında
Ablative
Singular Plural
1st singular poligonumdan poligonlarımdan
2nd singular poligonundan poligonlarından
3rd singular poligonundan poligonlarından
1st plural poligonumuzdan poligonlarımızdan
2nd plural poligonunuzdan poligonlarınızdan
3rd plural poligonlarından poligonlarından
Genitive
Singular Plural
1st singular poligonumun poligonlarımın
2nd singular poligonunun poligonlarının
3rd singular poligonunun poligonlarının
1st plural poligonumuzun poligonlarımızın
2nd plural poligonunuzun poligonlarınızın
3rd plural poligonlarının poligonlarının

Further reading

  • poligon”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.