pokręt

See also: pokret

Polish

Etymology

Deverbal from pokręcać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpɔ.krɛnt/
  • Rhymes: -ɔkrɛnt
  • Syllabification: po‧kręt

Noun

pokręt m pers

  1. (colloquial, derogatory) oddball, weirdo

Declension
Declension of pokręt
singular plural
nominative pokręt pokręci/pokręty
genitive pokręta pokrętów
dative pokrętowi pokrętom
accusative pokręta pokrętów
instrumental pokrętem pokrętami
locative pokręcie pokrętach
vocative pokręcie pokręci/pokręty

Noun

pokręt m inan

  1. (archaic, sewing) swivel
    Synonym: okrętka

Declension
Declension of pokręt
singular plural
nominative pokręt pokręty
genitive pokrętu pokrętów
dative pokrętowi pokrętom
accusative pokręt pokręty
instrumental pokrętem pokrętami
locative pokręcie pokrętach
vocative pokręcie pokręty
adjectives
adverbs
nouns
verbs

Further reading
  • pokręt in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pokręt in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.