pokłonić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *pokloniti. By surface analysis, po- +‎ kłonić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈkwɔ.ɲit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔɲit͡ɕ
  • Syllabification: po‧kło‧nić

Verb

pokłonić pf

  1. (reflexive with się, formal) to bow (in deference)

Conjugation
Conjugation of pokłonić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pokłonić
future tense 1st pokłonię pokłonimy
2nd pokłonisz pokłonicie
3rd pokłoni pokłonią
impersonal pokłoni się
past tense 1st pokłoniłem,
-(e)m pokłonił		 pokłoniłam,
-(e)m pokłoniła		 pokłoniłom,
-(e)m pokłoniło		 pokłoniliśmy,
-(e)śmy pokłonili		 pokłoniłyśmy,
-(e)śmy pokłoniły
2nd pokłoniłeś,
-(e)ś pokłonił		 pokłoniłaś,
-(e)ś pokłoniła		 pokłoniłoś,
-(e)ś pokłoniło		 pokłoniliście,
-(e)ście pokłonili		 pokłoniłyście,
-(e)ście pokłoniły
3rd pokłonił pokłoniła pokłoniło pokłonili pokłoniły
impersonal pokłoniono
conditional 1st pokłoniłbym,
bym pokłonił		 pokłoniłabym,
bym pokłoniła		 pokłoniłobym,
bym pokłoniło		 pokłonilibyśmy,
byśmy pokłonili		 pokłoniłybyśmy,
byśmy pokłoniły
2nd pokłoniłbyś,
byś pokłonił		 pokłoniłabyś,
byś pokłoniła		 pokłoniłobyś,
byś pokłoniło		 pokłonilibyście,
byście pokłonili		 pokłoniłybyście,
byście pokłoniły
3rd pokłoniłby,
by pokłonił		 pokłoniłaby,
by pokłoniła		 pokłoniłoby,
by pokłoniło		 pokłoniliby,
by pokłonili		 pokłoniłyby,
by pokłoniły
impersonal pokłoniono by
imperative 1st niech pokłonię pokłońmy
2nd pokłoń pokłońcie
3rd niech pokłoni niech pokłonią
anterior adverbial participle pokłoniwszy
verbal noun pokłonienie

Further reading
  • pokłonić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pokłonić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.