pojednać

Polish

Etymology

From po- + jednać.

Pronunciation

  • IPA(key): /pɔˈjɛd.nat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɛdnat͡ɕ
  • Syllabification: po‧jed‧nać

Verb

pojednać pf (imperfective jednać or pojednywać)

  1. (transitive) to reconcile, to atone
    Synonym: pogodzić się
  2. (reflexive with się) to say sorry to one another [+ z (instrumental) = to something]
    Synonym: pogodzić się

Conjugation

Conjugation of pojednać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pojednać
future tense 1st pojednam pojednamy
2nd pojednasz pojednacie
3rd pojedna pojednają
impersonal pojedna się
past tense 1st pojednałem,
-(e)m pojednał
pojednałam,
-(e)m pojednała
pojednałom,
-(e)m pojednało
pojednaliśmy,
-(e)śmy pojednali
pojednałyśmy,
-(e)śmy pojednały
2nd pojednałeś,
-(e)ś pojednał
pojednałaś,
-(e)ś pojednała
pojednałoś,
-(e)ś pojednało
pojednaliście,
-(e)ście pojednali
pojednałyście,
-(e)ście pojednały
3rd pojednał pojednała pojednało pojednali pojednały
impersonal pojednano
conditional 1st pojednałbym,
bym pojednał
pojednałabym,
bym pojednała
pojednałobym,
bym pojednało
pojednalibyśmy,
byśmy pojednali
pojednałybyśmy,
byśmy pojednały
2nd pojednałbyś,
byś pojednał
pojednałabyś,
byś pojednała
pojednałobyś,
byś pojednało
pojednalibyście,
byście pojednali
pojednałybyście,
byście pojednały
3rd pojednałby,
by pojednał
pojednałaby,
by pojednała
pojednałoby,
by pojednało
pojednaliby,
by pojednali
pojednałyby,
by pojednały
impersonal pojednano by
imperative 1st niech pojednam pojednajmy
2nd pojednaj pojednajcie
3rd niech pojedna niech pojednają
passive adjectival participle pojednany pojednana pojednane pojednani pojednane
anterior adverbial participle pojednawszy
verbal noun pojednanie

Further reading

  • pojednać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pojednać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.