podźgać

Polish

Etymology

From po- +‎ dźgać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpɔ.d͡ʑɡat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔd͡ʑɡat͡ɕ
  • Syllabification: po‧dźgać

Verb

podźgać pf

  1. (transitive) to keep pricking or stabbing, to repeatedly prick or stab
    Synonym: pokłuć
    • 1933 April 2, “W restauracji”, in Śmiech do rana‎, number 14 (62), Warszawa, archived from the original on 2023-01-22, page 3:
      Jak [kucharz mięso] wykraje niech ubije... na płasko... i nożem niech podźga... cytrynkę pokroi i pieprzem posypie... dopiero potem smażyć...
      "[...] When [the cook] cuts up [the meat], he should beat it... flat... and he should pierce it a few times with a knife... he should cut up a lemon, and sprinkle it with pepper... only then should it be fried..."
    • 2009 February 13, Marzena Żuchowicz, “Chciał zabić żonę, bo nie miał siły się nią opiekować”, in Gazeta Wyborcza‎, archived from the original on 2023-01-21:
      Wrocławianin Eugeniusz B. trafił do aresztu po tym, jak w poniedziałek podźgał nożem swoją chorą żonę.
      A resident of Wrocław, Eugeniusz B., was arrested after, on Monday, he repeatedly stabbed his sick wife with a knife.
    • 2022 December 8, “15-latek zabił 12-latka. Chciał odciąć mu głowę”, in Onet Wiadomości‎, archived from the original on 2022-06-06:
      Roberts był cały podźgany. Miał rany kłute w prawym boku, przedramionach, ramionach i trzy poważne rany kłute na głowie, spowodowane czubkiem ostrza wbitym w czaszkę.
      Roberts was stabbed all over. He had stab wounds on his right side, forearms, shoulders, and three serious stab wounds on his head, caused by the tip of a blade stabbed into his skull.

Conjugation
Conjugation of podźgać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive podźgać
future tense 1st podźgam podźgamy
2nd podźgasz podźgacie
3rd podźga podźgają
impersonal podźga się
past tense 1st podźgałem,
-(e)m podźgał		 podźgałam,
-(e)m podźgała		 podźgałom,
-(e)m podźgało		 podźgaliśmy,
-(e)śmy podźgali		 podźgałyśmy,
-(e)śmy podźgały
2nd podźgałeś,
-(e)ś podźgał		 podźgałaś,
-(e)ś podźgała		 podźgałoś,
-(e)ś podźgało		 podźgaliście,
-(e)ście podźgali		 podźgałyście,
-(e)ście podźgały
3rd podźgał podźgała podźgało podźgali podźgały
impersonal podźgano
conditional 1st podźgałbym,
bym podźgał		 podźgałabym,
bym podźgała		 podźgałobym,
bym podźgało		 podźgalibyśmy,
byśmy podźgali		 podźgałybyśmy,
byśmy podźgały
2nd podźgałbyś,
byś podźgał		 podźgałabyś,
byś podźgała		 podźgałobyś,
byś podźgało		 podźgalibyście,
byście podźgali		 podźgałybyście,
byście podźgały
3rd podźgałby,
by podźgał		 podźgałaby,
by podźgała		 podźgałoby,
by podźgało		 podźgaliby,
by podźgali		 podźgałyby,
by podźgały
impersonal podźgano by
imperative 1st niech podźgam podźgajmy
2nd podźgaj podźgajcie
3rd niech podźga niech podźgają
passive adjectival participle podźgany podźgana podźgane podźgani podźgane
anterior adverbial participle podźgawszy
verbal noun podźganie

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.