pocieszenie

Polish

Etymology

From pocieszyć +‎ -enie. Cognate with Carpathian Rusyn потіщыня (potiščŷnja), Kashubian pòceszenié, Slovak potešenie.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔ.t͡ɕɛˈʂɛ.ɲɛ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: po‧cie‧sze‧nie

Noun

pocieszenie n

  1. (uncountable) verbal noun of pocieszyć
  2. (countable) solace, consolation (a source of comfort)

Declension
Declension of pocieszenie
singular plural
nominative pocieszenie pocieszenia
genitive pocieszenia pocieszeń
dative pocieszeniu pocieszeniom
accusative pocieszenie pocieszenia
instrumental pocieszeniem pocieszeniami
locative pocieszeniu pocieszeniach
vocative pocieszenie pocieszenia

Further reading
  • pocieszenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pocieszenie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.