plek

From Dutch plek, from Middle Dutch plecke, from Old Dutch *plekka (“mark, spot, place”), from Proto-Germanic *plakjō (“spot, stain”).

• IPA^(key): /plɛk/, (Transvaal dialect) /plæk/

• Audio

  (file)

plek (plural plekke)

1. a spot
2. a place

• braaivleisplek

From Middle Dutch plecke, from Old Dutch *plekka (“mark, spot, place”), from Proto-West Germanic *plakkju, from Proto-Germanic *plakjō (“spot, stain”). Cognate with Middle Low German plecke (“spot, mark”), English pleck (“spot, place”). More at English pleck.

• IPA^(key): /plɛk/

• audio

  (file)

• Hyphenation: plek
• Rhymes: -ɛk

plek f (plural plekken, diminutive plekje n)

1. spot, place

   Dit is mijn favoriete plek in het park.

   This is my favorite spot in the park.

   We hebben een plek nodig om ons kamp op te zetten.

   We need a place to set up our camp.

   Ze vond een rustige plek om te lezen.

   She found a quiet spot to read.

2. bruise

• blauwe plek
• opvangplek
• parkeerplek
• rustplek
• slaapplek
• slijtplek
• ter plekke
• werkplek

• Afrikaans: plek
• Berbice Creole Dutch: pleke
• Jersey Dutch: pläk
• Negerhollands: plek, ple, api, wat plek
  • → Virgin Islands Creole: plek, wat plek (dated)
• Skepi Creole Dutch: plaik

• klep