pewnić

Old Polish

Etymology

From pewny +‎ -ić. First attested in the end of the fifteenth century. Compare Old Czech pevniti.

Pronunciation
  • IPA(key): (10th–15th CE) /pɛvɲit͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /pɛvɲit͡ɕ/

Verb

pewnić impf

  1. to make sure, to make certain; to make unchanging
    • 1876 [End of the fifteenth century], Vatroslav Jagić, editor, Archiv für slavische Philologie‎, volume XII, page 144:
      Pewny firmat
      [Pewni firmat]

Derived terms
verbs
adjective
adverb
  • upewnie
noun
  • upewnienie

Descendants
  • Polish: pewnić

References

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish pewnić. By surface analysis, pewny +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpɛv.ɲit͡ɕ/
  • (Middle Polish) IPA(key): /ˈpɛv.ɲit͡ɕ/
  • Rhymes: -ɛvɲit͡ɕ
  • Syllabification: pew‧nić

Verb

pewnić impf

  1. (obsolete, transitive) to assure
    Synonyms: zapewniać, zaręczać

Conjugation
Conjugation of pewnić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pewnić
present tense 1st pewnię pewnimy
2nd pewnisz pewnicie
3rd pewni pewnią
impersonal pewni się
past tense 1st pewniłem,
-(e)m pewnił		 pewniłam,
-(e)m pewniła		 pewniłom,
-(e)m pewniło		 pewniliśmy,
-(e)śmy pewnili		 pewniłyśmy,
-(e)śmy pewniły
2nd pewniłeś,
-(e)ś pewnił		 pewniłaś,
-(e)ś pewniła		 pewniłoś,
-(e)ś pewniło		 pewniliście,
-(e)ście pewnili		 pewniłyście,
-(e)ście pewniły
3rd pewnił pewniła pewniło pewnili pewniły
impersonal pewniono
future tense 1st będę pewnił,
będę pewnić		 będę pewniła,
będę pewnić		 będę pewniło,
będę pewnić		 będziemy pewnili,
będziemy pewnić		 będziemy pewniły,
będziemy pewnić
2nd będziesz pewnił,
będziesz pewnić		 będziesz pewniła,
będziesz pewnić		 będziesz pewniło,
będziesz pewnić		 będziecie pewnili,
będziecie pewnić		 będziecie pewniły,
będziecie pewnić
3rd będzie pewnił,
będzie pewnić		 będzie pewniła,
będzie pewnić		 będzie pewniło,
będzie pewnić		 będą pewnili,
będą pewnić		 będą pewniły,
będą pewnić
impersonal będzie pewnić się
conditional 1st pewniłbym,
bym pewnił		 pewniłabym,
bym pewniła		 pewniłobym,
bym pewniło		 pewnilibyśmy,
byśmy pewnili		 pewniłybyśmy,
byśmy pewniły
2nd pewniłbyś,
byś pewnił		 pewniłabyś,
byś pewniła		 pewniłobyś,
byś pewniło		 pewnilibyście,
byście pewnili		 pewniłybyście,
byście pewniły
3rd pewniłby,
by pewnił		 pewniłaby,
by pewniła		 pewniłoby,
by pewniło		 pewniliby,
by pewnili		 pewniłyby,
by pewniły
impersonal pewniono by
imperative 1st niech pewnię pewńmy
2nd pewń pewńcie
3rd niech pewni niech pewnią
active adjectival participle pewniący pewniąca pewniące pewniący pewniące
passive adjectival participle pewniony pewniona pewnione pewnieni pewnione
contemporary adverbial participle pewniąc
verbal noun pewnienie

Derived terms
verbs
adjective

Further reading
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “pewnić”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “pewnić”, in Słownik języka polskiego‎
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “pewnić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
  • A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “pewnić”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 4, Warsaw, page 124
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.