palaczka

See also: palaczką and pałączka

Polish

Etymology

From palacz +‎ -ka.

Pronunciation

IPA^(key): /paˈlat͡ʂ.ka/
Audio (file)
Rhymes: -at͡ʂka
Syllabification: pa‧lacz‧ka

Noun

palaczka f (male equivalent palacz)

smoker (person who smokes tobacco habitually)

Declension

Declension of palaczka

	singular	plural
nominative	palaczka	palaczki
genitive	palaczki	palaczek
dative	palaczce	palaczkom
accusative	palaczkę	palaczki
instrumental	palaczką	palaczkami
locative	palaczce	palaczkach
vocative	palaczko	palaczki

Related terms

palacz

Further reading

palaczka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
palaczka in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.