pędzel

Polish

Etymology

Borrowed from Middle High German pinsel, from Old French pincel, from Latin pēnicillum.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpɛn.d͡zɛl/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛnd͡zɛl
  • Syllabification: pę‧dzel

Noun

pędzel m inan (diminutive pędzelek)

  1. (painting) brush, paintbrush
    Hyponym: ławkowiec

Declension
Declension of pędzel
singular plural
nominative pędzel pędzle
genitive pędzla pędzli
dative pędzlowi pędzlom
accusative pędzel pędzle
instrumental pędzlem pędzlami
locative pędzlu pędzlach
vocative pędzlu pędzle

Derived terms
adjective
  • pędzlowy
verb
  • pędzlować impf

Descendants
  • → Belarusian: пэ́ндзаль (péndzalʹ)
  • → Russian: бе́нзель (bénzelʹ)
  • → Ukrainian: пе́нзель (pénzelʹ)

Further reading
  • pędzel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pędzel in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.