otępić

Polish

Etymology

From o- +‎ tępić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈtɛm.pit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛmpit͡ɕ
  • Syllabification: o‧tę‧pić

Verb

otępić pf (imperfective otępiać)

  1. (transitive) to stupefy, to befuddle, to stultify

Conjugation
Conjugation of otępić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive otępić
future tense 1st otępię otępimy
2nd otępisz otępicie
3rd otępi otępią
impersonal otępi się
past tense 1st otępiłem,
-(e)m otępił		 otępiłam,
-(e)m otępiła		 otępiłom,
-(e)m otępiło		 otępiliśmy,
-(e)śmy otępili		 otępiłyśmy,
-(e)śmy otępiły
2nd otępiłeś,
-(e)ś otępił		 otępiłaś,
-(e)ś otępiła		 otępiłoś,
-(e)ś otępiło		 otępiliście,
-(e)ście otępili		 otępiłyście,
-(e)ście otępiły
3rd otępił otępiła otępiło otępili otępiły
impersonal otępiono
conditional 1st otępiłbym,
bym otępił		 otępiłabym,
bym otępiła		 otępiłobym,
bym otępiło		 otępilibyśmy,
byśmy otępili		 otępiłybyśmy,
byśmy otępiły
2nd otępiłbyś,
byś otępił		 otępiłabyś,
byś otępiła		 otępiłobyś,
byś otępiło		 otępilibyście,
byście otępili		 otępiłybyście,
byście otępiły
3rd otępiłby,
by otępił		 otępiłaby,
by otępiła		 otępiłoby,
by otępiło		 otępiliby,
by otępili		 otępiłyby,
by otępiły
impersonal otępiono by
imperative 1st niech otępię otępmy
2nd otęp otępcie
3rd niech otępi niech otępią
passive adjectival participle otępiony otępiona otępione otępieni otępione
anterior adverbial participle otępiwszy
verbal noun otępienie

Further reading
  • otępić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • otępić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.