ostrzec

Polish

Etymology

From o- +‎ strzec.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɔ.stʂɛt͡s/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔstʂɛt͡s
  • Syllabification: o‧strzec

Verb

ostrzec pf (imperfective ostrzegać)

  1. (transitive) to caution, to warn (to make aware of impending danger)
    Synonym: przestrzec

Conjugation
Conjugation of ostrzec pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ostrzec
future tense 1st ostrzegę ostrzeżemy
2nd ostrzeżesz ostrzeżecie
3rd ostrzeże ostrzegą
impersonal ostrzeże się
past tense 1st ostrzegłem,
-(e)m ostrzegł		 ostrzegłam,
-(e)m ostrzegła		 ostrzegłom,
-(e)m ostrzegło		 ostrzegliśmy,
-(e)śmy ostrzegli		 ostrzegłyśmy,
-(e)śmy ostrzegły
2nd ostrzegłeś,
-(e)ś ostrzegł		 ostrzegłaś,
-(e)ś ostrzegła		 ostrzegłoś,
-(e)ś ostrzegło		 ostrzegliście,
-(e)ście ostrzegli		 ostrzegłyście,
-(e)ście ostrzegły
3rd ostrzegł ostrzegła ostrzegło ostrzegli ostrzegły
impersonal ostrzeżono
conditional 1st ostrzegłbym,
bym ostrzegł		 ostrzegłabym,
bym ostrzegła		 ostrzegłobym,
bym ostrzegło		 ostrzeglibyśmy,
byśmy ostrzegli		 ostrzegłybyśmy,
byśmy ostrzegły
2nd ostrzegłbyś,
byś ostrzegł		 ostrzegłabyś,
byś ostrzegła		 ostrzegłobyś,
byś ostrzegło		 ostrzeglibyście,
byście ostrzegli		 ostrzegłybyście,
byście ostrzegły
3rd ostrzegłby,
by ostrzegł		 ostrzegłaby,
by ostrzegła		 ostrzegłoby,
by ostrzegło		 ostrzegliby,
by ostrzegli		 ostrzegłyby,
by ostrzegły
impersonal ostrzeżono by
imperative 1st niech ostrzegę ostrzeżmy
2nd ostrzeż ostrzeżcie
3rd niech ostrzeże niech ostrzegą
passive adjectival participle ostrzeżony ostrzeżona ostrzeżone ostrzeżeni ostrzeżone
anterior adverbial participle ostrzegłszy
verbal noun ostrzeżenie

Further reading
  • ostrzec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ostrzec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.