ostateczny

Polish

Etymology

From ostatek +‎ -ny.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔ.staˈtɛt͡ʂ.nɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛt͡ʂnɨ
  • Syllabification: o‧sta‧tecz‧ny

Adjective

ostateczny (not comparable, derived adverb ostatecznie)

  1. ultimate; final
    Sąd Ostateczny – Last Judgment
  2. (law) final; not subject to appeal

Declension
Declension of ostateczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative ostateczny ostateczna ostateczne ostateczni ostateczne
genitive ostatecznego ostatecznej ostatecznego ostatecznych
dative ostatecznemu ostatecznej ostatecznemu ostatecznym
accusative ostatecznego ostateczny ostateczną ostateczne ostatecznych ostateczne
instrumental ostatecznym ostateczną ostatecznym ostatecznymi
locative ostatecznym ostatecznej ostatecznym ostatecznych

Further reading
  • ostateczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ostateczny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.