oskubać

Polish

Etymology

From o- +‎ skubać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈsku.bat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ubat͡ɕ
  • Syllabification: o‧sku‧bać

Verb

oskubać pf (imperfective skubać or oskubywać)

  1. (transitive) to pick, to pluck
  2. (transitive, figurative) to bleed dry, to pick clean, to take to the cleaners
    Synonyms: see Thesaurus:kraść
  3. (reflexive with się, colloquial) to rob each other

Conjugation
Conjugation of oskubać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive oskubać
future tense 1st oskubię oskubiemy
2nd oskubiesz oskubiecie
3rd oskubie oskubią
impersonal oskubie się
past tense 1st oskubałem,
-(e)m oskubał		 oskubałam,
-(e)m oskubała		 oskubałom,
-(e)m oskubało		 oskubaliśmy,
-(e)śmy oskubali		 oskubałyśmy,
-(e)śmy oskubały
2nd oskubałeś,
-(e)ś oskubał		 oskubałaś,
-(e)ś oskubała		 oskubałoś,
-(e)ś oskubało		 oskubaliście,
-(e)ście oskubali		 oskubałyście,
-(e)ście oskubały
3rd oskubał oskubała oskubało oskubali oskubały
impersonal oskubano
conditional 1st oskubałbym,
bym oskubał		 oskubałabym,
bym oskubała		 oskubałobym,
bym oskubało		 oskubalibyśmy,
byśmy oskubali		 oskubałybyśmy,
byśmy oskubały
2nd oskubałbyś,
byś oskubał		 oskubałabyś,
byś oskubała		 oskubałobyś,
byś oskubało		 oskubalibyście,
byście oskubali		 oskubałybyście,
byście oskubały
3rd oskubałby,
by oskubał		 oskubałaby,
by oskubała		 oskubałoby,
by oskubało		 oskubaliby,
by oskubali		 oskubałyby,
by oskubały
impersonal oskubano by
imperative 1st niech oskubię oskubmy
2nd oskub oskubcie
3rd niech oskubie niech oskubią
passive adjectival participle oskubany oskubana oskubane oskubani oskubane
anterior adverbial participle oskubawszy
verbal noun oskubanie

Further reading
  • oskubać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • oskubać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.