orman

See also: Orman

Azerbaijani

Etymology

Inherited from Proto-Turkic *orman.

Pronunciation

  • (file)

Noun

orman (definite accusative ormanı, plural ormanlar)

  1. (poetic) forest
    Synonym: meşə
    • 1987, Yusif Səmədoğlu, Qətl günü [The Day of Murder]:
      Zülfüqar kişiyə elə bil dünyanı bağışladılar, Zülfüqar kişinin əlindən elə bil dünyanı aldılar: dağları, dərələri, ormanları, nənnidə eşitdiyi gün işığı kimi ilıq laylanı, oğul-uşaq məhəbbətini, ocağa, yurda bağlılığını.
      It was as if the old Zulfuqar was given the world, [and] as if the world was taken away from the old Zulfuqar: the mountains, the valleys, the forests, the lullaby warm as daylight that he heard in the cradle, his childhood love, his attachment to home and hearth.

Declension

    Declension of orman
singular plural
nominative orman
ormanlar
definite accusative ormanı
ormanları
dative ormana
ormanlara
locative ormanda
ormanlarda
ablative ormandan
ormanlardan
definite genitive ormanın
ormanların
    Possessive forms of orman
nominative
singular plural
mənim (my) ormanım ormanlarım
sənin (your) ormanın ormanların
onun (his/her/its) ormanı ormanları
bizim (our) ormanımız ormanlarımız
sizin (your) ormanınız ormanlarınız
onların (their) ormanı or ormanları ormanları
accusative
singular plural
mənim (my) ormanımı ormanlarımı
sənin (your) ormanını ormanlarını
onun (his/her/its) ormanını ormanlarını
bizim (our) ormanımızı ormanlarımızı
sizin (your) ormanınızı ormanlarınızı
onların (their) ormanını or ormanlarını ormanlarını
dative
singular plural
mənim (my) ormanıma ormanlarıma
sənin (your) ormanına ormanlarına
onun (his/her/its) ormanına ormanlarına
bizim (our) ormanımıza ormanlarımıza
sizin (your) ormanınıza ormanlarınıza
onların (their) ormanına or ormanlarına ormanlarına
locative
singular plural
mənim (my) ormanımda ormanlarımda
sənin (your) ormanında ormanlarında
onun (his/her/its) ormanında ormanlarında
bizim (our) ormanımızda ormanlarımızda
sizin (your) ormanınızda ormanlarınızda
onların (their) ormanında or ormanlarında ormanlarında
ablative
singular plural
mənim (my) ormanımdan ormanlarımdan
sənin (your) ormanından ormanlarından
onun (his/her/its) ormanından ormanlarından
bizim (our) ormanımızdan ormanlarımızdan
sizin (your) ormanınızdan ormanlarınızdan
onların (their) ormanından or ormanlarından ormanlarından
genitive
singular plural
mənim (my) ormanımın ormanlarımın
sənin (your) ormanının ormanlarının
onun (his/her/its) ormanının ormanlarının
bizim (our) ormanımızın ormanlarımızın
sizin (your) ormanınızın ormanlarınızın
onların (their) ormanının or ormanlarının ormanlarının

Derived terms

  • ormanlı
  • ormancıq

Crimean Tatar

Etymology

Inherited from Proto-Turkic *orman.

Noun

orman

  1. forest

Declension

References

  • Mirjejev, V. A., Usejinov, S. M. (2002) Ukrajinsʹko-krymsʹkotatarsʹkyj slovnyk [Ukrainian – Crimean Tatar Dictionary], Simferopol: Dolya, →ISBN
  • orman”, in Luğatçıq (in Russian)

Gagauz

orman

Etymology

From Proto-Turkic *orman.

Noun

orman

  1. vegetable garden, kitchen garden

See also

  • daa (forest)

Karaim

Etymology

From Proto-Turkic *orman.

Noun

orman

  1. forest

References

  • N. A. Baskakov, S.M. Šapšala, editor (1973), “orman”, in Karaimsko-Russko-Polʹskij Slovarʹ [Karaim-Russian-Polish Dictionary], Moscow: Moskva, →ISBN

Serbo-Croatian

Alternative forms

Pronunciation

  • IPA(key): /ǒrmaːn/
  • Hyphenation: or‧man

Noun

òrmān m (Cyrillic spelling о̀рма̄н)

  1. ambry, closet, wardrobe

Declension

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish اورمان (orman), from Proto-Turkic *orman.

Pronunciation

  • (file)

Noun

orman (definite accusative ormanı, plural ormanlar)

  1. forest

Declension

Inflection
Nominative orman
Definite accusative ormanı
Singular Plural
Nominative orman ormanlar
Definite accusative ormanı ormanları
Dative ormana ormanlara
Locative ormanda ormanlarda
Ablative ormandan ormanlardan
Genitive ormanın ormanların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular ormanım ormanlarım
2nd singular ormanın ormanların
3rd singular ormanı ormanları
1st plural ormanımız ormanlarımız
2nd plural ormanınız ormanlarınız
3rd plural ormanları ormanları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular ormanımı ormanlarımı
2nd singular ormanını ormanlarını
3rd singular ormanını ormanlarını
1st plural ormanımızı ormanlarımızı
2nd plural ormanınızı ormanlarınızı
3rd plural ormanlarını ormanlarını
Dative
Singular Plural
1st singular ormanıma ormanlarıma
2nd singular ormanına ormanlarına
3rd singular ormanına ormanlarına
1st plural ormanımıza ormanlarımıza
2nd plural ormanınıza ormanlarınıza
3rd plural ormanlarına ormanlarına
Locative
Singular Plural
1st singular ormanımda ormanlarımda
2nd singular ormanında ormanlarında
3rd singular ormanında ormanlarında
1st plural ormanımızda ormanlarımızda
2nd plural ormanınızda ormanlarınızda
3rd plural ormanlarında ormanlarında
Ablative
Singular Plural
1st singular ormanımdan ormanlarımdan
2nd singular ormanından ormanlarından
3rd singular ormanından ormanlarından
1st plural ormanımızdan ormanlarımızdan
2nd plural ormanınızdan ormanlarınızdan
3rd plural ormanlarından ormanlarından
Genitive
Singular Plural
1st singular ormanımın ormanlarımın
2nd singular ormanının ormanlarının
3rd singular ormanının ormanlarının
1st plural ormanımızın ormanlarımızın
2nd plural ormanınızın ormanlarınızın
3rd plural ormanlarının ormanlarının

Derived terms

  • ormanlık

Uyghur

Etymology

From Proto-Turkic *orman.

Noun

orman

  1. forest
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.