omieść

Polish

Etymology

From o- + mieść. First attested in 1541.[1] Compare Kashubian omiesc.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɔ.mjɛɕt͡ɕ/
  • (Middle Polish) IPA(key): /ˈɔ.mjɛɕt͡ɕ/, /ˈɔ.mjeɕt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔmjɛɕt͡ɕ
  • Syllabification: o‧mieść

Verb

omieść pf (imperfective omiatać)

  1. (transitive) to dust, to brush (to remove dust or dirt from something by passing it over with a broom or brush) [+instrumental = with what] [+ z (genitive) = from what]
    Synonym: obmieść
  2. (transitive) to sweep off (blowing with great force, to knock something off something, i.e. leaves off of a tree)
  3. (transitive) to brush (to move over something by lightly touching it) [+instrumental = with what]
  4. (transitive) to sweep (to surround someone or something by floating in the air)
    Synonyms: owiać, owionąć
  5. (transitive) to light up (to illuminate someone or something for a moment by directing the light) [+instrumental = with what]
    Synonym: obmieść
  6. (transitive) to gesture (to make a circular movement with one's hand in the air, pointing to some part of space) [+instrumental = with what]

Conjugation

Conjugation of omieść pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive omieść
future tense 1st omiotę omieciemy
2nd omieciesz omieciecie
3rd omiecie omiotą
impersonal omiecie się
past tense 1st omiotłem,
-(e)m omiótł
omiotłam,
-(e)m omiotła
omiotłom,
-(e)m omiotło
omietliśmy,
-(e)śmy omietli
omiotłyśmy,
-(e)śmy omiotły
2nd omiotłeś,
-(e)ś omiótł
omiotłaś,
-(e)ś omiotła
omiotłoś,
-(e)ś omiotło
omietliście,
-(e)ście omietli
omiotłyście,
-(e)ście omiotły
3rd omiótł omiotła omiotło omietli omiotły
impersonal omieciono
conditional 1st omiótłbym,
bym omiótł
omiotłabym,
bym omiotła
omiotłobym,
bym omiotło
omietlibyśmy,
byśmy omietli
omiotłybyśmy,
byśmy omiotły
2nd omiótłbyś,
byś omiótł
omiotłabyś,
byś omiotła
omiotłobyś,
byś omiotło
omietlibyście,
byście omietli
omiotłybyście,
byście omiotły
3rd omiótłby,
by omiótł
omiotłaby,
by omiotła
omiotłoby,
by omiotło
omietliby,
by omietli
omiotłyby,
by omiotły
impersonal omieciono by
imperative 1st niech omiotę omiećmy
2nd omieć omiećcie
3rd niech omiecie niech omiotą
passive adjectival participle omieciony omieciona omiecione omieceni omiecione
anterior adverbial participle omiótłszy
verbal noun omiecenie

Derived terms

verbs
  • omieść wzrokiem pf, omiatać wzrokiem impf

References

  1. Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “omieść”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.