okaleczenie

Polish

Etymology

From okaleczyć +‎ -enie.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔ.ka.lɛˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: o‧ka‧le‧cze‧nie

Noun

okaleczenie n

  1. verbal noun of okaleczyć
  2. mayhem (maiming of a person by depriving him of the use of any of his limbs which are necessary for defense or protection)

Declension
Declension of okaleczenie
singular plural
nominative okaleczenie okaleczenia
genitive okaleczenia okaleczeń
dative okaleczeniu okaleczeniom
accusative okaleczenie okaleczenia
instrumental okaleczeniem okaleczeniami
locative okaleczeniu okaleczeniach
vocative okaleczenie okaleczenia
verbs

Further reading
  • okaleczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • okaleczenie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.