odplamiacz
Polish
Etymology
From odplamiać + -acz.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔtˈpla.mjat͡ʂ/
Audio (file) - Rhymes: -amjat͡ʂ
- Syllabification: od‧pla‧miacz
Declension
Declension of odplamiacz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | odplamiacz | odplamiacze |
| genitive | odplamiacza | odplamiaczy |
| dative | odplamiaczowi | odplamiaczom |
| accusative | odplamiacz | odplamiacze |
| instrumental | odplamiaczem | odplamiaczami |
| locative | odplamiaczu | odplamiaczach |
| vocative | odplamiaczu | odplamiacze |
Further reading
- odplamiacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- odplamiacz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.