oczwisty

From oczy +‎ Proto-Slavic *vistъ. First attested in 1431.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɔt͡ʃʲfistɨ/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɔt͡ʃʲfistɨ/

oczwisty (not comparable, derived adverb oczywiście)

1. (law) in person
   • 1856-1870 [1431], Antoni Zygmunt Helcel, editor, Starodawne Prawa Polskiego Pomniki, volume VII, number 342:

     Habent (sc. nobiles) terminum personalem oczwisti hic in castro feria quarta proxima post incepcionem terminorum terrestrium, quando clamabuntur iudicare

     [Habent (sc. nobiles) terminum personalem oczwisty hic in castro feria quarta proxima post incepcionem terminorum terrestrium, quando clamabuntur iudicare]

• Polish: oczywisty
  • Kashubian: òczëwisti
• Silesian: ôczywisty

• Boryś, Wiesław (2005) “oczwisty”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Bańkowski, Andrzej (2000) “oczwisty”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “oczwisty”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN