obwinić

Polish

Etymology

From ob- +‎ winić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔbˈvi.ɲit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -iɲit͡ɕ
  • Syllabification: ob‧wi‧nić

Verb

obwinić pf (imperfective obwiniać)

  1. (transitive) to blame (to place blame upon)
    Synonym: oskarżyć
  2. (reflexive with się) to blame oneself
    Synonym: oskarżyć się
  3. (reflexive with się) to blame each other
    Synonym: oskarżyć się

Conjugation
Conjugation of obwinić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive obwinić
future tense 1st obwinię obwinimy
2nd obwinisz obwinicie
3rd obwini obwinią
impersonal obwini się
past tense 1st obwiniłem,
-(e)m obwinił		 obwiniłam,
-(e)m obwiniła		 obwiniłom,
-(e)m obwiniło		 obwiniliśmy,
-(e)śmy obwinili		 obwiniłyśmy,
-(e)śmy obwiniły
2nd obwiniłeś,
-(e)ś obwinił		 obwiniłaś,
-(e)ś obwiniła		 obwiniłoś,
-(e)ś obwiniło		 obwiniliście,
-(e)ście obwinili		 obwiniłyście,
-(e)ście obwiniły
3rd obwinił obwiniła obwiniło obwinili obwiniły
impersonal obwiniono
conditional 1st obwiniłbym,
bym obwinił		 obwiniłabym,
bym obwiniła		 obwiniłobym,
bym obwiniło		 obwinilibyśmy,
byśmy obwinili		 obwiniłybyśmy,
byśmy obwiniły
2nd obwiniłbyś,
byś obwinił		 obwiniłabyś,
byś obwiniła		 obwiniłobyś,
byś obwiniło		 obwinilibyście,
byście obwinili		 obwiniłybyście,
byście obwiniły
3rd obwiniłby,
by obwinił		 obwiniłaby,
by obwiniła		 obwiniłoby,
by obwiniło		 obwiniliby,
by obwinili		 obwiniłyby,
by obwiniły
impersonal obwiniono by
imperative 1st niech obwinię obwińmy
2nd obwiń obwińcie
3rd niech obwini niech obwinią
passive adjectival participle obwiniony obwiniona obwinione obwinieni obwinione
anterior adverbial participle obwiniwszy
verbal noun obwinienie

Derived terms
adjective
  • obwiniony

Further reading
  • obwinić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obwinić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.