nowicjusz

Polish

Etymology

Borrowed from Latin novīcius.

Pronunciation
  • IPA(key): /nɔˈvit͡s.juʂ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -it͡sjuʂ
  • Syllabification: no‧wic‧jusz

Noun

nowicjusz m pers (female equivalent nowicjuszka)

  1. layman, rookie
    Synonym: żółtodziób
  2. (religion) novice (new member of a religious order)
    Synonym: probant

Declension
Declension of nowicjusz
singular plural
nominative nowicjusz nowicjusze
genitive nowicjusza nowicjuszy
dative nowicjuszowi nowicjuszom
accusative nowicjusza nowicjuszy
instrumental nowicjuszem nowicjuszami
locative nowicjuszu nowicjuszach
vocative nowicjuszu nowicjusze

Derived terms
adjective
  • nowicjuszowski
nouns
  • nowicjat
  • nowicjuszostwo

Further reading
  • nowicjusz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • nowicjusz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.