narzeczony
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish narzec + -ony.
Pronunciation
- IPA(key): /na.ʐɛˈt͡ʂɔ.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔnɨ
- Syllabification: na‧rze‧czo‧ny
Declension
Declension of narzeczony
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | narzeczony | narzeczeni |
| genitive | narzeczonego | narzeczonych |
| dative | narzeczonemu | narzeczonym |
| accusative | narzeczonego | narzeczonych |
| instrumental | narzeczonym | narzeczonymi |
| locative | narzeczonym | narzeczonych |
| vocative | narzeczony | narzeczeni |
Further reading
- narzeczony in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- narzeczony in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.