napić

Polish

Etymology

From na- + pić.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈna.pit͡ɕ/
  • (file)
  • (file)
  • Rhymes: -apit͡ɕ
  • Syllabification: na‧pić

Verb

napić pf

  1. (reflexive with się) to have a drink, to wet one's whistle (to drink a liquid) [+genitive]
  2. (reflexive with się) to drink, to booze (to drink an alcoholic beverage (when no specific beverage is mentioned))
    Synonyms: popić, wypić

Conjugation

Conjugation of napić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive napić
future tense 1st napiję napijemy
2nd napijesz napijecie
3rd napije napiją
impersonal napije się
past tense 1st napiłem,
-(e)m napił
napiłam,
-(e)m napiła
napiłom,
-(e)m napiło
napiliśmy,
-(e)śmy napili
napiłyśmy,
-(e)śmy napiły
2nd napiłeś,
-(e)ś napił
napiłaś,
-(e)ś napiła
napiłoś,
-(e)ś napiło
napiliście,
-(e)ście napili
napiłyście,
-(e)ście napiły
3rd napił napiła napiło napili napiły
impersonal napito
conditional 1st napiłbym,
bym napił
napiłabym,
bym napiła
napiłobym,
bym napiło
napilibyśmy,
byśmy napili
napiłybyśmy,
byśmy napiły
2nd napiłbyś,
byś napił
napiłabyś,
byś napiła
napiłobyś,
byś napiło
napilibyście,
byście napili
napiłybyście,
byście napiły
3rd napiłby,
by napił
napiłaby,
by napiła
napiłoby,
by napiło
napiliby,
by napili
napiłyby,
by napiły
impersonal napito by
imperative 1st niech napiję napijmy
2nd napij napijcie
3rd niech napije niech napiją
passive adjectival participle napity napita napite napici napite
anterior adverbial participle napiwszy
verbal noun napicie

Derived terms

adjectives

Further reading

  • napić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • napić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.