napaść

Polish

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈna.paɕt͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -apaɕt͡ɕ
  • Syllabification: na‧paść

Etymology 1

From na- + paść (to fall).

Verb

napaść pf (imperfective napadać)

  1. (transitive) to assault, to attack
  2. (transitive) to mug, to rob
Conjugation
Conjugation of napaść pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive napaść
future tense 1st napadnę napadniemy
2nd napadniesz napadniecie
3rd napadnie napadną
impersonal napadnie się
past tense 1st napadłem,
-(e)m napadł
napadłam,
-(e)m napadła
napadłom,
-(e)m napadło
napadliśmy,
-(e)śmy napadli
napadłyśmy,
-(e)śmy napadły
2nd napadłeś,
-(e)ś napadł
napadłaś,
-(e)ś napadła
napadłoś,
-(e)ś napadło
napadliście,
-(e)ście napadli
napadłyście,
-(e)ście napadły
3rd napadł napadła napadło napadli napadły
impersonal napadnięto
conditional 1st napadłbym,
bym napadł
napadłabym,
bym napadła
napadłobym,
bym napadło
napadlibyśmy,
byśmy napadli
napadłybyśmy,
byśmy napadły
2nd napadłbyś,
byś napadł
napadłabyś,
byś napadła
napadłobyś,
byś napadło
napadlibyście,
byście napadli
napadłybyście,
byście napadły
3rd napadłby,
by napadł
napadłaby,
by napadła
napadłoby,
by napadło
napadliby,
by napadli
napadłyby,
by napadły
impersonal napadnięto by
imperative 1st niech napadnę napadnijmy
2nd napadnij napadnijcie
3rd niech napadnie niech napadną
passive adjectival participle napadnięty napadnięta napadnięte napadnięci napadnięte
anterior adverbial participle napadłszy
verbal noun napadnięcie

Noun

napaść f

  1. assault, attack
Declension

Etymology 2

From na- + paść (to feed).

Verb

napaść pf (imperfective napasać)

  1. (transitive) to feed heartily, to give one's fill
Conjugation
Conjugation of napaść pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive napaść
future tense 1st napasę napasiemy
2nd napasiesz napasiecie
3rd napasie napasą
impersonal napasie się
past tense 1st napasłem,
-(e)m napasł
napasłam,
-(e)m napasła
napasłom,
-(e)m napasło
napaśliśmy,
-(e)śmy napaśli
napasłyśmy,
-(e)śmy napasły
2nd napasłeś,
-(e)ś napasł
napasłaś,
-(e)ś napasła
napasłoś,
-(e)ś napasło
napaśliście,
-(e)ście napaśli
napasłyście,
-(e)ście napasły
3rd napasł napasła napasło napaśli napasły
impersonal napasiono
conditional 1st napasłbym,
bym napasł
napasłabym,
bym napasła
napasłobym,
bym napasło
napaślibyśmy,
byśmy napaśli
napasłybyśmy,
byśmy napasły
2nd napasłbyś,
byś napasł
napasłabyś,
byś napasła
napasłobyś,
byś napasło
napaślibyście,
byście napaśli
napasłybyście,
byście napasły
3rd napasłby,
by napasł
napasłaby,
by napasła
napasłoby,
by napasło
napaśliby,
by napaśli
napasłyby,
by napasły
impersonal napasiono by
imperative 1st niech napasę napaśmy
2nd napaś napaście
3rd niech napasie niech napasą
anterior adverbial participle napasłszy
verbal noun napasienie

Further reading

  • napaść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • napaść in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.