naomhainmnigh
Irish
Verb
naomhainmnigh (present analytic naomhainmníonn, future analytic naomhainmneoidh, verbal noun naomhainmniú, past participle naomhainmnithe)
Conjugation
conjugation of naomhainmnigh (second conjugation)
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | naomhainmním | naomhainmníonn tú; naomhainmnír† |
naomhainmníonn sé, sí | naomhainmnímid; naomhainmníonn muid |
naomhainmníonn sibh | naomhainmníonn siad; naomhainmníd† |
a naomhainmníonn; a naomhainmníos | naomhainmnítear |
past | naomhainmnigh mé; naomhainmníos | naomhainmnigh tú; naomhainmnís | naomhainmnigh sé, sí | naomhainmníomar; naomhainmnigh muid | naomhainmnigh sibh; naomhainmníobhair | naomhainmnigh siad; naomhainmníodar | a naomhainmnigh / ar naomhainmnigh* |
naomhainmníodh | |
past habitual | naomhainmnínn | naomhainmníteá | naomhainmníodh sé, sí | naomhainmnímis; naomhainmníodh muid | naomhainmníodh sibh | naomhainmnídís; naomhainmníodh siad | a naomhainmníodh / a naomhainmníodh* |
naomhainmnítí | |
future | naomhainmneoidh mé; naomhainmneod; naomhainmneochaidh mé† |
naomhainmneoidh tú; naomhainmneoir†; naomhainmneochaidh tú† |
naomhainmneoidh sé, sí; naomhainmneochaidh sé, sí† |
naomhainmneoimid; naomhainmneoidh muid; naomhainmneochaimid†; naomhainmneochaidh muid† |
naomhainmneoidh sibh; naomhainmneochaidh sibh† |
naomhainmneoidh siad; naomhainmneoid†; naomhainmneochaidh siad† |
a naomhainmneoidh; a naomhainmneos; a naomhainmneochaidh†; a naomhainmneochas† | naomhainmneofar; naomhainmneochar† | |
conditional | naomhainmneoinn; naomhainmneochainn† | naomhainmneofá; naomhainmneochthᆠ| naomhainmneodh sé, sí; naomhainmneochadh sé, sí† | naomhainmneoimis; naomhainmneodh muid; naomhainmneochaimis†; naomhainmneochadh muid† | naomhainmneodh sibh; naomhainmneochadh sibh† | naomhainmneoidís; naomhainmneodh siad; naomhainmneochadh siad† | a naomhainmneodh; a naomhainmneochadh† / a naomhainmneodh*; a naomhainmneochadh*† |
naomhainmneofaí; naomhainmneochthaí† | |
subjunctive | present | go naomhainmní mé; go naomhainmníod† |
go naomhainmní tú; go naomhainmnír† |
go naomhainmní sé, sí | go naomhainmnímid; go naomhainmní muid |
go naomhainmní sibh | go naomhainmní siad; go naomhainmníd† |
— | go naomhainmnítear |
past | dá naomhainmnínn | dá naomhainmníteá | dá naomhainmníodh sé, sí | dá naomhainmnímis; dá naomhainmníodh muid |
dá naomhainmníodh sibh | dá naomhainmnídís; dá naomhainmníodh siad |
— | dá naomhainmnítí | |
imperative | naomhainmním | naomhainmnigh | naomhainmníodh sé, sí | naomhainmnímis | naomhainmnígí; naomhainmnídh† |
naomhainmnídís | — | naomhainmnítear | |
verbal noun | naomhainmniú | ||||||||
past participle | naomhainmnithe |
* indirect relative
† archaic or dialect form
References
- Ó Dónaill, Niall (1977) “naomhainmnigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.