namównik
See also: namownik
Polish
Alternative forms
Pronunciation
- IPA(key): /naˈmuv.ɲik/
- (Middle Polish) IPA(key): /nɒˈmɔv.ɲik/
- Rhymes: -uvɲik
- Syllabification: na‧mów‧nik
Declension
Declension of namównik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | namównik | namównicy/namówniki (deprecative) |
| genitive | namównika | namówników |
| dative | namównikowi | namównikom |
| accusative | namównika | namówników |
| instrumental | namównikiem | namównikami |
| locative | namówniku | namównikach |
| vocative | namówniku | namównicy |
Related terms
adjective
adverb
nouns
verbs
References
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “namównik”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Further reading
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “namównik”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “namównik”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “namównik”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 105
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.