nakryć

Polish

From na- +‎ kryć.

nakryć pf (imperfective nakrywać)

(transitive) to cover, e.g. with cloth
Synonym: przykryć
(transitive) to set a table
nakryć do stołu ― to set a table
(transitive, colloquial) to walk in on, to catch in the act, to catch red-handed
Synonym: przyłapać
(reflexive with się) to cover oneself

Conjugation of nakryć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		nakryć
future tense	1^st	nakryję			nakryjemy
	2^nd	nakryjesz			nakryjecie
	3^rd	nakryje			nakryją
	impersonal	nakryje się
past tense	1^st	nakryłem, -(e)m nakrył	nakryłam, -(e)m nakryła	nakryłom, -(e)m nakryło	nakryliśmy, -(e)śmy nakryli	nakryłyśmy, -(e)śmy nakryły
	2^nd	nakryłeś, -(e)ś nakrył	nakryłaś, -(e)ś nakryła	nakryłoś, -(e)ś nakryło	nakryliście, -(e)ście nakryli	nakryłyście, -(e)ście nakryły
	3^rd	nakrył	nakryła	nakryło	nakryli	nakryły
	impersonal	nakryto
conditional	1^st	nakryłbym, bym nakrył	nakryłabym, bym nakryła	nakryłobym, bym nakryło	nakrylibyśmy, byśmy nakryli	nakryłybyśmy, byśmy nakryły
	2^nd	nakryłbyś, byś nakrył	nakryłabyś, byś nakryła	nakryłobyś, byś nakryło	nakrylibyście, byście nakryli	nakryłybyście, byście nakryły
	3^rd	nakryłby, by nakrył	nakryłaby, by nakryła	nakryłoby, by nakryło	nakryliby, by nakryli	nakryłyby, by nakryły
	impersonal	nakryto by
imperative	1^st	niech nakryję			nakryjmy
	2^nd	nakryj			nakryjcie
	3^rd	niech nakryje			niech nakryją
passive adjectival participle		nakryty	nakryta	nakryte	nakryci	nakryte
anterior adverbial participle		nakrywszy
verbal noun		nakrycie

See the etymology of the corresponding lemma form.

nakryć n