nakłonić

Polish

Etymology

From na- +‎ kłonić.

Pronunciation
  • IPA(key): /naˈkwɔ.ɲit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔɲit͡ɕ
  • Syllabification: na‧kło‧nić

Verb

nakłonić pf (imperfective nakłaniać)

  1. (transitive) to coax, to induce, to persuade

Conjugation
Conjugation of nakłonić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive nakłonić
future tense 1st nakłonię nakłonimy
2nd nakłonisz nakłonicie
3rd nakłoni nakłonią
impersonal nakłoni się
past tense 1st nakłoniłem,
-(e)m nakłonił		 nakłoniłam,
-(e)m nakłoniła		 nakłoniłom,
-(e)m nakłoniło		 nakłoniliśmy,
-(e)śmy nakłonili		 nakłoniłyśmy,
-(e)śmy nakłoniły
2nd nakłoniłeś,
-(e)ś nakłonił		 nakłoniłaś,
-(e)ś nakłoniła		 nakłoniłoś,
-(e)ś nakłoniło		 nakłoniliście,
-(e)ście nakłonili		 nakłoniłyście,
-(e)ście nakłoniły
3rd nakłonił nakłoniła nakłoniło nakłonili nakłoniły
impersonal nakłoniono
conditional 1st nakłoniłbym,
bym nakłonił		 nakłoniłabym,
bym nakłoniła		 nakłoniłobym,
bym nakłoniło		 nakłonilibyśmy,
byśmy nakłonili		 nakłoniłybyśmy,
byśmy nakłoniły
2nd nakłoniłbyś,
byś nakłonił		 nakłoniłabyś,
byś nakłoniła		 nakłoniłobyś,
byś nakłoniło		 nakłonilibyście,
byście nakłonili		 nakłoniłybyście,
byście nakłoniły
3rd nakłoniłby,
by nakłonił		 nakłoniłaby,
by nakłoniła		 nakłoniłoby,
by nakłoniło		 nakłoniliby,
by nakłonili		 nakłoniłyby,
by nakłoniły
impersonal nakłoniono by
imperative 1st niech nakłonię nakłońmy
2nd nakłoń nakłońcie
3rd niech nakłoni niech nakłonią
passive adjectival participle nakłoniony nakłoniona nakłonione nakłonieni nakłonione
anterior adverbial participle nakłoniwszy
verbal noun nakłonienie

Further reading
  • nakłonić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • nakłonić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.