najabsurdalniejszy

• IPA^(key): /na.jap.sur.dalˈɲɛj.ʂɨ/
• Rhymes: -ɛjʂɨ
• Syllabification: na‧jab‧sur‧dal‧niej‧szy

najabsurdalniejszy

1. superlative degree of absurdalny
   • 1972, Władysław Terlecki, Gwiazda Piołun:

     Pan również. Chociaż przepowiadał pan najabsurdalniejszy koniec i chociaż sposób, którym pan się posługiwał jako artysta, był mi najzupełniej obcy.

     You, too. Even though you predicted the most absurd of endings, and even though the way you work as an artist was completely foreign to me.

   • 1997, Nowe książki:

     Rzecz w tym, że ów absurd, najabsurdalniejszy z absurdalnych, zdumiewająco przypomina rzeczywistość.

     The thing is that this absurdity, the most absurd of all, astonishingly resembles reality.

   • 2004, Alicja Grześkowiak, Represje wobec osób duchownych i konsekrowanych w PRL w latach 1944-1989, Kul:

     Wystarczał najabsurdalniejszy zarzut sformułowany według zasad obowiązującej frazeologii, żeby znaleźć się na marginesie społeczeństwa, nie mówiąc już o groźbie więzienia.

     The most absurd accusation formulated according to the rules of phraseology was enough to end up in the fringes of society, let alone the threat of prison.