nadejść

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish nadyć, nadić. By surface analysis, nad- +‎ iść. For the insertion of ś, see iść.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈna.dɛjɕt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -adɛjɕt͡ɕ
  • Syllabification: na‧dejść

Verb

nadejść pf (imperfective nadchodzić)

  1. (intransitive) to approach, to come, to walk up to. [usually (though not always) related to time not space]
    Skończyła się zima i nadeszła wiosna. ― Winter was over and spring came.

Conjugation
Conjugation of nadejść pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive nadejść
future tense 1st nadejdę nadejdziemy
2nd nadejdziesz nadejdziecie
3rd nadejdzie nadejdą
impersonal nadejdzie się
past tense 1st nadszedłem,
-(e)m nadszedł		 nadeszłam,
-(e)m nadeszła		 nadeszłom,
-(e)m nadeszło		 nadeszliśmy,
-(e)śmy nadeszli		 nadeszłyśmy,
-(e)śmy nadeszły
2nd nadszedłeś,
-(e)ś nadszedł		 nadeszłaś,
-(e)ś nadeszła		 nadeszłoś,
-(e)ś nadeszło		 nadeszliście,
-(e)ście nadeszli		 nadeszłyście,
-(e)ście nadeszły
3rd nadszedł nadeszła nadeszło nadeszli nadeszły
impersonal -
conditional 1st nadszedłbym,
bym nadszedł		 nadeszłabym,
bym nadeszła		 nadeszłobym,
bym nadeszło		 nadeszlibyśmy,
byśmy nadeszli		 nadeszłybyśmy,
byśmy nadeszły
2nd nadszedłbyś,
byś nadszedł		 nadeszłabyś,
byś nadeszła		 nadeszłobyś,
byś nadeszło		 nadeszlibyście,
byście nadeszli		 nadeszłybyście,
byście nadeszły
3rd nadszedłby,
by nadszedł		 nadeszłaby,
by nadeszła		 nadeszłoby,
by nadeszło		 nadeszliby,
by nadeszli		 nadeszłyby,
by nadeszły
impersonal - by
imperative 1st niech nadejdę nadejdźmy
2nd nadejdź nadejdźcie
3rd niech nadejdzie niech nadejdą
anterior adverbial participle nadszedłszy
verbal noun -

Further reading
  • nadejść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • nadejść in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.