nadąć

See also: nadać

Polish

Etymology

From na- +‎ dąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈna.dɔɲt͡ɕ/
  • Audio 1, nadąć(file)
  • Audio 2, nadąć się(file)
  • Rhymes: -adɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: na‧dąć

Verb

nadąć pf (imperfective nadymać)

  1. (transitive) to inflate
  2. (reflexive with się) to puff up, to swell

Conjugation
Conjugation of nadąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive nadąć
future tense 1st nadmę nadmiemy
2nd nadmiesz nadmiecie
3rd nadmie nadmą
impersonal nadmie się
past tense 1st nadąłem,
-(e)m nadął		 nadęłam,
-(e)m nadęła		 nadęłom,
-(e)m nadęło		 nadęliśmy,
-(e)śmy nadęli		 nadęłyśmy,
-(e)śmy nadęły
2nd nadąłeś,
-(e)ś nadął		 nadęłaś,
-(e)ś nadęła		 nadęłoś,
-(e)ś nadęło		 nadęliście,
-(e)ście nadęli		 nadęłyście,
-(e)ście nadęły
3rd nadął nadęła nadęło nadęli nadęły
impersonal nadęto
conditional 1st nadąłbym,
bym nadął		 nadęłabym,
bym nadęła		 nadęłobym,
bym nadęło		 nadęlibyśmy,
byśmy nadęli		 nadęłybyśmy,
byśmy nadęły
2nd nadąłbyś,
byś nadął		 nadęłabyś,
byś nadęła		 nadęłobyś,
byś nadęło		 nadęlibyście,
byście nadęli		 nadęłybyście,
byście nadęły
3rd nadąłby,
by nadął		 nadęłaby,
by nadęła		 nadęłoby,
by nadęło		 nadęliby,
by nadęli		 nadęłyby,
by nadęły
impersonal nadęto by
imperative 1st niech nadmę nadmijmy
2nd nadmij nadmijcie
3rd niech nadmie niech nadmą
passive adjectival participle nadęty nadęta nadęte nadęci nadęte
anterior adverbial participle nadąwszy
verbal noun nadęcie

Further reading
  • nadąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • nadąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.